Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz1
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Thornton Wilder
5
7,3/10
Urodzony: 17.04.1897Zmarły: 07.12.1975
Amerykański powieściopisarz i dramaturg. Jego ojciec, Amos Parker Wilder, był dyplomatą. Kilka lat dzieciństwa Thronton spędził w Chinach, gdzie jego ojciec był konsulem. Miał brata Amosa Nivena Wildera, który był duchownym i poetą.
Studiował na Uniwersytecie Yale’a i Uniwersytecie w Princeton oraz w Akademii Amerykańskiej w Rzymie. Przez kilka lat był nauczycielem języka francuskiego w Lawrenceville School w Lawrenceville. Ponadto wykładał na Uniwersytecie Chicagowskim i Uniwersytecie Harvarda. Jako ochotnik brał udział w I i II wojnie światowej. Za swoje dokonania wojskowe otrzymał Order Brązowej Gwiazdy i Legię Zasługi. Służbę zakończył w randze podpułkownika US Air Force.
Zmarł wskutek zawału serca. Został pochowany na cmentarzu Mount Carmel w Hamden.
Choć Wilder nigdy nie przyznał się do homoseksualizmu ani publicznie, ani w swojej korespondencji i pisarstwie, powszechnie było wiadomo, iż przez pewien czas pozostawał w związku z Samuelem Stewartem, pisarzem, rysownikiem i tatuażystą, którego prace miały przeważnie charakter pornograficzny.
Wilder prowadził aktywne życie towarzyskie. Do jego przyjaciół należeli m.in. Gertrude Stein, Ernest Hemingway, Willa Cather, Russel Wright (twórca sztuki użytkowej) i Montgomery Clift.
Przez ostatnie lata życia Wilder mieszkał w Hamden ze swoją siostrą, Isabel, publicystką i recenzentką literacką.
Pisarstwo Wildera – zarówno prozatorskie, jak dramaturgiczne – wykraczało poza obręb dominującej wówczas w literaturze amerykańskiej tendencji naturalistycznych. W znacznym stopniu bowiem nawiązywało do klasycznego humanizmu. Naczelnym tematem jego twórczości jest poszukiwanie sensu istnienia człowieka, sensu ukrytego – zdaniem Wildera – w tajemnicy życia, której nie są w stanie wyjaśnić do końca ani religia, ani nauka.
W 1928 odniósł sukces (również finansowy) dzięki swojej drugiej powieści: Most San Luis Rey, która przyniosła mu Nagrodę Pulitzera. Nagrodę tę zdobył potem jeszcze za dramaty: Nasze miasto (1938) i The Skin of Our Teeth (1943),a National Book Award za powieść: The Eighth Day (1968).
Wilder był także tłumaczem; przełożył z francuskiego sztuki André Obey'a i Jeana-Paula Sartre’a. Napisał także libretta do opery The Long Christmas Dinner Paula Hindemitha i opartej na jego sztuce – The Alcestiad Louise Talmy. W jego dorobku literackim znalazł się również scenariusz do filmu kryminalnego W cieniu podejrzenia (1943),którego twórcą był Alfred Hitchcock, ulubiony reżyser Wildera.
Studiował na Uniwersytecie Yale’a i Uniwersytecie w Princeton oraz w Akademii Amerykańskiej w Rzymie. Przez kilka lat był nauczycielem języka francuskiego w Lawrenceville School w Lawrenceville. Ponadto wykładał na Uniwersytecie Chicagowskim i Uniwersytecie Harvarda. Jako ochotnik brał udział w I i II wojnie światowej. Za swoje dokonania wojskowe otrzymał Order Brązowej Gwiazdy i Legię Zasługi. Służbę zakończył w randze podpułkownika US Air Force.
Zmarł wskutek zawału serca. Został pochowany na cmentarzu Mount Carmel w Hamden.
Choć Wilder nigdy nie przyznał się do homoseksualizmu ani publicznie, ani w swojej korespondencji i pisarstwie, powszechnie było wiadomo, iż przez pewien czas pozostawał w związku z Samuelem Stewartem, pisarzem, rysownikiem i tatuażystą, którego prace miały przeważnie charakter pornograficzny.
Wilder prowadził aktywne życie towarzyskie. Do jego przyjaciół należeli m.in. Gertrude Stein, Ernest Hemingway, Willa Cather, Russel Wright (twórca sztuki użytkowej) i Montgomery Clift.
Przez ostatnie lata życia Wilder mieszkał w Hamden ze swoją siostrą, Isabel, publicystką i recenzentką literacką.
Pisarstwo Wildera – zarówno prozatorskie, jak dramaturgiczne – wykraczało poza obręb dominującej wówczas w literaturze amerykańskiej tendencji naturalistycznych. W znacznym stopniu bowiem nawiązywało do klasycznego humanizmu. Naczelnym tematem jego twórczości jest poszukiwanie sensu istnienia człowieka, sensu ukrytego – zdaniem Wildera – w tajemnicy życia, której nie są w stanie wyjaśnić do końca ani religia, ani nauka.
W 1928 odniósł sukces (również finansowy) dzięki swojej drugiej powieści: Most San Luis Rey, która przyniosła mu Nagrodę Pulitzera. Nagrodę tę zdobył potem jeszcze za dramaty: Nasze miasto (1938) i The Skin of Our Teeth (1943),a National Book Award za powieść: The Eighth Day (1968).
Wilder był także tłumaczem; przełożył z francuskiego sztuki André Obey'a i Jeana-Paula Sartre’a. Napisał także libretta do opery The Long Christmas Dinner Paula Hindemitha i opartej na jego sztuce – The Alcestiad Louise Talmy. W jego dorobku literackim znalazł się również scenariusz do filmu kryminalnego W cieniu podejrzenia (1943),którego twórcą był Alfred Hitchcock, ulubiony reżyser Wildera.
7,3/10średnia ocena książek autora
140 przeczytało książki autora
278 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Publicystyka
18
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Jest kraj żywych i kraj zmarłych, a mostem między nimi jest miłość. I tylko ona przetrwa, tylko ona ma znaczenie.
4 osoby to lubią
Traktat o prawach hydrauliki został zakazany przez Inkwizycje jako zbyt podniecający.
1 osoba to lubiWidziała, że ludzie tego świata chodzą w zbroi egoizmu, pijani samouwielbieniem, spragnieni komplementów, mało słysząc z tego, co się do nic...
Widziała, że ludzie tego świata chodzą w zbroi egoizmu, pijani samouwielbieniem, spragnieni komplementów, mało słysząc z tego, co się do nich mówi, niewzruszeni wypadkami, które spotykają ich najbliższych przyjaciół, w strachu przed wszelkimi apelami, które wymagałyby od nich jakichś ofiar.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Most San Luis Rey Thornton Wilder
6,9
„Nad zbiegami okoliczności można by się zdumiewać na sto różnych sposobów” – czytamy w tej znakomitej opowieści poświęconej odwiecznemu pytaniu ”Co jest prawdą?”, wraz z pomocniczymi: „Skąd możemy się jej dowiedzieć?” oraz „Skąd czerpać empatię?”.
Słusznie zachwycał się nią Sandor Marai. Można nawet na siłę doszukiwać się tu pewnych podobieństw a może i inspiracji…
„Brat Juniper wykrył, że najmniej można się dowiedzieć od ludzi najbardziej związanych z przedmiotem badań. (…) Ci, którzy wiedzieli najwięcej, powiedzieli najmniej” – ta pełna rezygnacji konstatacja potwierdza, że „the Truth is out there”.
Czy jest w tym kontekście przypadkiem, że na koniec biedny franciszkanin stwierdza: ”Przepaść między wiarą i faktami jest większa niż się na ogół przypuszcza”. Czy możemy się zatem dziwić, że tworzona przezeń Księga, która miała opisać „jak było”, trafia na Indeks Ksiąg Zakazanych, a jej autor? Cóż, spalony za herezję na stosie, jak sam Pan Buk przykazał….
I tylko zapewnienie o niezrywalnym moście, którym jest – czy też: może być, aby nie wpadać w pewien "herlequinizm" - Miłość, daje na koniec jakąś nadzieję…
Kilka cytatów:
…Albo żyjemy z przypadku i umieramy z przypadku, albo żyjemy według planu i umieramy według planu…
...Niektórzy mówią, że nigdy nie będziemy wiedzieć i że dla bogów jesteśmy jak muchy, które chłopcy zabijają w dzień letni, a inni mówią przeciwnie, że nawet najmniejszy wróbel nie zgubi jednego piórka bez woli Boga...
…Widziała, że ludzie tego świata chodzą w zbroi egoizmu, pijani samouwielbieniem, spragnieni komplementów, mało słysząc z tego, co się do nich mówi, niewzruszeni wypadkami, które spotykają ich najbliższych przyjaciół, w strachu przed wszelkimi apelami, które wymagałyby od nich jakichś ofiar….
…Styl to jedynie godne pogardy naczynie, w którym gorzki napój podaje się światu...
…Przeorysza należała do tych osób, które marnują życie, ponieważ zapłonęły miłością do jakiejś idei na kilka stuleci przed jej właściwym pojawieniem się w określonym momencie historii cywilizacji. Matka Maria del Pilar walczyła przeciwko swojej epoce, pragnąc by kobietom przyznano nieco ludzkiej godności....
…Istniało wtedy w Limie coś owinięte w wiele łokci fioletowego jedwabiu, z którego wystawała wielka nabrzmiała głowa i dwie pulchne, przeźroczyście białe ręce – był to arcybiskup….
…Przeczytał całą literaturę starożytną i wszystko z niej zapomniał poza ogólną atmosferą wdzięku i sceptycyzmu. Znał się kiedyś na Ojcach Kościoła i soborach, ale zapomniał już wszystko, poza nieokreślonym wspomnieniem sporów, które nie miały żadnego związku z Peru….
…Jak wszyscy bogacze, nie mógł uwierzyć, że biedni (popatrzcie na ich domy i ich ubrania!) mogą rzeczywiście cierpieć. Jak wszyscy ludzie żyjący w zbytku wierzył, że tylko ludzie oczytani mogą wiedzieć, iż są nieszczęśliwi….
…Czerpał coś w rodzaju radości z przekonania, że na świecie wszystko urządzone jest źle. Szeptał do ucha franciszkanina myśli i opowiastki, które zaprzeczały, jakoby ktokolwiek kierował światem…
The Happy Journey Thornton Wilder
8,0
Ponownie naszła mnie ochota na teatr. Tym razem trafiła mi się Wesoła Podróż. I cóż... Wesoła to ona jest powierzchownie. Główny charakter sztuki to Ma Kirby, kobieta w której jest wiele wszystkiego. Przez podróż poznajemy jej osobowość i dystynkcję. Ma ona w sobie pewien rodzaj honoru, który po wojnie przestał istnieć. Wesoła Podróż kończy się smutno. To jedna z tych historii, gdzie nie dzieje się nic, a tak naprawdę dzieje się wiele. Ruszyła mnie za serce.