Piotr Kowalski (rysownik)

Gdy słyszę hasło “Batman”, jednym z pierwszych skojarzeń jakie mam to Gotham. Rodzinne miasto mrocznego rycerza, które poprzysiągł oczyścić ze wszelkiej maści złoczyńców. Co by się stało gdyby plugawi przestępcy tej stolicy zbrodni uniwersum DC, do spółki z zagraniczymi kolegami, postanowią rozszerzyć terytorium swojej działalności? Czy Bruce Wayne podniesie rękawicę i ruszy na pomoc Światu? Owocem tego genialnego w swej prostocie pomysłu jest wydany w 2021 r. komiks “Batman: ŚWIAT”. Poproszono 14 zespołów z 14 różnych krajów, by stworzyli krótkie historie o przygodach Nietoperza. Każda z nich rozgrywa się w rodzimym kraju twórców i posiada swój unikalny styl wizualny. Miłym smaczkiem jest stworzenie nie tylko unikatowych historii, ale i unikatowych okładek do wydań w każdym z 14 państw. Pora odpowiedzieć na pytanie, jakie efekty przyniosła owa globalna kooperacja? Ciężko jest na to jednoznacznie odpowiedzieć. Sam pomysł jest w mojej ocenie absolutnie fantastyczny, bo daje unikatową szansę na poznanie artystów z tak egzotycznych państw jak np. Brazylia, Meksyk czy Korea Południowa. Jednakże poziom tych prac jest zwyczajnie dość nierówny. Od razu zaznaczę, że moim zdaniem warunkiem udanego komiksu superbohaterskiego nie jest koniecznie wartka akcja. Dowodem na to, jest fakt, iż niezwykle do gustu przypadły mi historie z Francji, Hiszpanii, czy Rosji gdzie poznajemy Batmana od nieco innej storny niż zazwyczaj. Jeśli jednak miałbym docenić mocniejszą akcję, to z pewnością Niemcy, Włochy i Meksyk byłyby na podium. Dodam, iż zarówno pierwsza jak i druga grupa mają dla mnie wspólny mianownik w postaci naprawdę dobrej kreski. Jedne są dość “proste” wizualnie, inne wprost przeciwnie. Wszystkie jednak mają w sobie coś co niezwykle mnie urzekło. Co z pozostałymi lokacjami? Wobec strony wizualnej pozostanę neutralny, ponieważ ani mnie nie urzekła ani nie była zachęcająca. Natomiast fabuła… tu było albo dosyć przeciętnie, albo zwyczajnie nudno. Niby kilkanascie stron to niedużo na rozwnięcie fabuły i ciężko o dłużyzny, a mimo to miałem wrażenie, że np. Polski wątek ciągnie się w nieskończoność i tylko czekałem aż się skończy. Podsumowując, choć efekt bywa różny to sam pomysł ma ogromny potencjał i warto zapoznać się z tym albumem, chociażby po to by zobaczyć co zagraniczni twórcy mają do zaoferowania. Mam nadzieję, że ta koncepcja będzie kontynuowana i za jakiś czas zobaczymy podobną kompilacje z następnymi państwami.