Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bez poczucia oczywistości nie byłoby błędu.

Tak mocno odczuwam swoją wolność, że nie panuję już nad sobą.

Rozkoszy trzeba poddawać się powoli.

Najbardziej interesujący mężczyźni nie zawsze są najpiękniejsi.

Czas robi wielkie pranie wśród ludzi, żadne brudy mu się nie oprą.

Idiota! Takim smarkaczom to człowiek z przyjemnością dałby w skórę, ażeby zrobili w majtki.

To co jedni uważają za kajdany, innym zdaje się wyzwoleniem.

Zamiłowanie do literatury jest cechą umysłów wyższych.

Nie wiadomo, co bardziej jest niebezpieczne: kiedy pożądamy sami, czy kiedy nas pożądają?

Czasem pociąga nas to, co nas przeraża.

Na to, by zmienić świat człowiek nie może być sam.

Czy warto mieć ręce, jeśli kto nie potrafi młota w ręce utrzymać...

Ilekroć ksiądz sprawił mu zawód okazując duszę niską, niegodną troski, wówczas miał żal do tego księdza, nie do innych.

Płodzi dzieci, tak jak inni oddychają :D
.

Ludziom, którzy nic nie mają łatwiej umierać.

(…) wszystko podobnie jest urojone.

Dobrze nam tak żyć, jak żyjemy, nie mówmy o katastrofie! Więc gdyby Filip VIII umarł, to ożywiłoby po prostu trochę historię. Nie ma nic nudniejszego jak te czasy, kiedy się nigdy nie zmienia króla. To dla mnie jest tak, jakbym przez miesiąc nie zmieniała koszuli.

Witek szedł dalej, jakby nigdy nic, gdy poczuł, że chłopiec biegnie za nim. Instynktownie przyśpieszył kroku, nie dość jednak, by uniknąć potężnego kopniaka w tyłek.
— Ja cię nauczę, draniu jeden! Nie mogłeś się usunąć, co, małpo zielona? Widzicie mi go, jaki laluś!

Witek był ubrany a la Van Dyck. Był to jego pierwszy kopniak w życiu; zawarł znajomość z proletariatem.

Nie czekał na resztę.

Młodość zarzuca starości, że ta zarzuca jej młodość.

Wszelkie doświadczenie ogranicza się do pewnej przykrej właściwości milczenia, która każe nam przewidywać, iż wszystko przybierze raczej zły obrót.

Po cóż spoglądać w nieskończoność, skoro czekają nas tam tylko gorzkie równiny rozpaczy?

Prawdy o ludziach można się dowiedzieć w szpitalach, gdzie większość kończy życie, albo w kostnicy, nie zaś na paradnym podium, gdzie umierają pięknie ludzie z wielkiego świata.

Choćby zwycięstwa następowały po sobie z błyskawiczną szybkością, widok zawsze nadąży za nimi, a myśl nawet je wyprzedza.

Jeżeli obecni ludzie lekceważą miłość, to może dlatego, że są do niej niezdolni w wiecznej pogoni za pieniędzmi i interesami.

U człowieka wszystko rozgrywa się w sercu.

Człowiek żywi nienawiść, nosi ją z sobą, upija się nią... nic nie wydaje się dość straszne by ją zaspokoić.

Wiatr silniejszy niż ludzkie szaleństwo przewraca płoty w wsi.