Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść Aragona jest wariacją na temat ,,Przygód Telemach” Fenelona, książki, której z jakiegoś powodu nie ma na LC. W tamtej osiemnastowiecznej opowieści Telemach, syn Odyseusza, udaje się wraz ze swoim opiekunem Mentorem na poszukiwanie ojca, odwiedzając te same miejsca, co Odys, min. wyspę Kalipso, która widząc podobieństwo Telemacha do ojca, zakochuje się w nim. W powieści Aragona Telemach również udaje się na wyspę nimfy, jednak nie po to, by ją szlachetnie odrzucić. Telemach Aragona bowiem to chłopak, który buntuje się przeciw swojej niskiej pozycji wśród mitologicznych postaci. Powieść zaczyna się opisem Kalipso opłakującej rozstanie z Odyseuszem, a potem przybyciem Telemacha, którego nimfa przyjmuje ,,jak matka”, chociaż szybko okazuje się, że patrzy na niego jak na mężczyznę. Podobnie zaczyna się powieść Fenelona, jednak Aragon igra z konwencją. Jego Temelach jest zbuntowany, nie chce słuchać rad Mentora, ze wszystkich sił próbuje okazywać swoją ,,inność” i niechęć do podążania drogą mitu. Sam Mentor przyznaje, że tak naprawdę jego starość nie jest powodem, by go szanować, składa niemoralne propozycje Atenie oraz uwodzi nimfy. Postacie Aragona nie są uszlachetnione, nie mają w sobie wzniosłości, tak naprawdę wszyscy są egoistyczni i gonią za własnymi przyjemnościami. Nawet bogini Atena nie pozostała na piedestale. A te wszystkie sceny i demitologizacje bawią i zaskakują. Mimo że niektóre sceny mogą trochę zgorszyć i oburzyć(scena łóżkowa w trójkącie, śmierć niemowlęcia),myślę, że warto poznać tą krótką, przewrotną historię, która pozbawia mitologiczne postacie boskości do szczętu, a przy tym zawiera pewną refleksję, czy my sami za bardzo nie uwznioślamy własnych zachowań. ,, Młodość zarzuca starości, że ta zarzuca jej młodość.”