Alexis Wright (ur. 25 listopada 1950) jest australijską znaną pisarką, zdobyła Miles Franklin Award 2006r. Wright z Waanyi w górach południowej Zatoki Karpentaria . Jej pierwsza książka Plains of Promise opublikowana w 1997r. była nominowana do wielu nagród literackich i została wydana kilka razy przez University of Queensland Press. Wright opublikowała także dwa działa non-fiction - antologia przejąć władzę nad historią ruchu prawa do ziemi w 1998r. i Grog wojny w sprawie wprowadzenia ograniczeń alkoholu w Tennant Creek opublikowanych w 1997r. Karpentaria trwała dwa lata do opracowania i ponad sześć lat do pisania. Został on odrzucony przez wszystkich najważniejszych wydawców w Australii, niezależny wydawca Giramondo opublikował je w 2006r. Od tego czasu zdobyła Miles Franklin Award w czerwcu 2007r. (przed finalistów, w tym Peter Carey s ' Theft: A Love Story ),w 2007r. zdobyła nagrodę Book Fiction w 's Literary Awards Premier Queensland , w 2007r. ALS złoty medal i 2007 Vance nagroda dla Palmer Fiction.
Z racji tego, że na całość książki składają się krótkie opowiadania różnych autorów ciężko jest mi ją ocenić globalnie. Niektóre z opowiedzianych historii na prawdę szokują i pewne opisane sceny na długo pozostaną w mojej pamięci. Niestety inne były zwyczajnie nudne. Pech chciał, że te nudne były niestety najdłuższe, przez co na prawdę z trudem przebrnęłam przez całość.
Raczej polecam tym, którzy mają ochotę na coś "ambitniejszego".
Sięgnęłam po tę książkę ze względu na znajdujące się w niej opowiadanie Henning'a Mankell'a. Na nieszczęście chyba, znajdowało się na samym końcu. ;-)
Opowiadania czytałam długo, nawet bardzo długo, bo czasem po przeczytaniu jednego czy dwóch, musiałam książkę odłożyć na jakiś czas...
Opowiadania w większości dość trudne, żeby nie powiedzieć wręcz nudne... Z drugiej strony sam temat Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka należy raczej do tych poważnych i istotnych. To raczej nie jest tematyka, którą możemy ująć w zgrabnej fabule, wciągającej od pierwszej strony książki. Do tego ilość autorów sprawia, że każdy z tych przekazów napisany jest innym stylem i językiem.
Mimo wszystko, kilka z tych historii zwróciło moją uwagę, w tym oczywiście napisane właśnie przez Henning'a Mankell'a.
Jeśli ktoś ma ochotę na "ambitniejszą" literaturę, to polecam.