Święty Paweł jest jednym z patronów naszej parafii. Drugim jest święty Jan Bosko, który przewodniczy naszym księżom. Czy można połączyć w jakiś sposób te dwie postaci? Wbrew pozorom można. Znakiem rozpoznawczych księży salezjanów są Oratoria, czyli coś w rodzaju świetlicy dla dzieci. Podczas zajęć nie tylko pomaga się im w lekcjach, ale i przybliża niektóre prawdy wiary. Do tego potrzebne są nam pomoce dydaktyczne. Najczęściej robimy je sobie sami, jednak czasami uda nam się nabyć jakiś quiz tematyczny, czy też książeczkę. Kiedy zobaczyłam tą niepozorną książeczkę ze świętym Pawłem Apostołem na okładce pomyślałam sobie, że zrobię wszystko, aby ją zdobyć. Nie było to trudne do zrealizowania, ponieważ cena jaką zażyczył sobie sklep nie była zbytnio wygórowana. Za czytanie wzięłam się jeszcze tego samego dnia.
Historia przedstawia najważniejsze wydarzenia z życia świętego Pawła począwszy od jego cudownego nawrócenia w drodze do Damaszku, aż po ostatni dzień jego życia. Przebywający w rzymskim więzieniu Paweł opowiada historię swojego życia innemu więźniowi, młodocianemu Filipowi. Ostatniej nocy zostają przedstawione najważniejsze podróże świętego, jego ucieczkę z Jerozolimy w koszu, najważniejsze nauki i uzdrowienia. Chociaż mężczyźni nie widzą się wzajemnie z powodu nocy, to czują, że są sobie bliscy. W końcu Filip prosi współwięźnia o chrzest, a ten go udziela za pomocą wody z kubka. Nadchodzi ranek dnia, którego Paweł ma zostać stracony. Przed egzekucją daje Filipowi malutki zwój pergaminu. W tej chwili oczy nocnych rozmówców po raz pierwszy i ostatni spotykają się ze sobą. Kiedy za świętym Pawłem zamykają się drzwi, Filip rozwija pergamin, na którym zapisany jest tekst słynnego „Hymnu do miłości”.
Chociaż cała opowieść liczy zaledwie 66 stron, wydaje mi się, że porusza wszystkie aspekty życia świętego Pawła. Pomysłowa okazała się forma rozmowy pomiędzy Pawłem z Tarsu, nawróconym chrześcijaninem, a młodocianym poganinem Filipem. Dzięki temu poznajemy wydarzenia z perspektywy świętego, a zadawane przez Filipa pytania pozwalają jeszcze bardziej zrozumieć istotę głoszenia nauki chrześcijańskiej w pierwszych latach po śmierci Chrystusa. Książka nie zawiera dużo ilustracji, ale każdy rysunek podpisany jest jakimś cytatem z „Listów świętego Pawła”. Warto tutaj zaznaczyć, że książka powstała z okazji roku świętego Pawła przypadającego na lata 2008/2009 i jest doskonałym uzupełnieniem rorat w 2008 roku przygotowanych przez „Małego Gościa Niedzielnego”. Można nawet powiedzieć, że jest to starsza siostra „Pamiętnika papieskiego anioła”. Jedyne co mnie denerwowało to jej kwadratowy format, który ciężko współgra z innymi pozycjami w mojej domowej biblioteczce. Ale mam nadzieję, że szybko coś wymyślę, żeby wszystko się zgrywało ze sobą.

Święty Paweł jest jednym z patronów naszej parafii. Drugim jest święty Jan Bosko, który przewodniczy naszym księżom. Czy można połączyć w jakiś sposób te dwie postaci? Wbrew pozorom można. Znakiem rozpoznawczych księży salezjanów są Oratoria, czyli coś w rodzaju świetlicy dla dzieci. Podczas zajęć nie tylko pomaga się im w lekcjach, ale i przybliża niektóre prawdy wiary. Do...