Wiktor Kubica Zgrunia

Jest to rzecz bardzo nietypowa i bardzo nierówna (niektóre fragmenty przezabawne inne jak u wuja na imieninach - krindżowe),ale im dalej w las tym lepiej, ciekawiej i mimo wszystko jednak zabawniej. Co my tu mamy? Historię o piwie, o osobliwych przy piciu piwa (i nie tylko piwa) opowieściach i anegdotach, a także o próbie zmonetyzowania tychże dzięki wdrożeniu pewnej kampanii reklamowej w pewnej międzynarodowej korporacji. Jest też opowieść o biurowej karierze, uczuciach, przyjaźni (nie tylko do piwa),zazdrości i namiętności. A to wszystko w formie powieści epistolarnej (w przeważającej części, bo początkowe i końcowe fragmenty już nie),ale epistolarnej nie w rozumieniu listów tradycyjnych, a maili. Ponadto, wiele tam różnorakich załączników, przypisów, etc. No i językowo jest to bardzo specyficzne - coś pomiędzy Pilchem (to nazwisko nawet pada w tekście!),Vargą i, co nawet mnie nieco zdziwiło, niektórych bohaterów opisywanych przez Sienkiewicza czy nawet Sapkowskiego. Rzecz jest tak dziwaczna i oryginalna, że zdecydowanie odrzuca czytelnika masowego i tzw. purystów gatunkowych. Bo gatunków też tu mamy wiele; powieść z kluczem, wiejska groteska, biurowy romans, prawniczy komediodramat, nawet horror, sf, erotyk i heist movie. I to wszystko jest upchane na 196 stronach! Po przeczytaniu dwóch trzecich, rzecz wydała mi się całkiem przyzwoita i pełen obaw, że tego całego chaosu wątków wszelakich i stylów różnych autor nie będzie w stanie połączyć i spiąć ich jakąś sensowną klamrą, zrobiłem sobie od tekstu przerwę na ponad tydzień... I aby nie psuć sobie, przyjemnych w sumie doznań, stwierdziłem, że do książki już nie wrócę i do końca nie doczytam. To byłby jeden z moich większych czytelniczych błędów! Skończyłem przed chwilą i oznajmiam kajając się szczerze - książkę należy doczytać do końca, bo jest tego warta! Autor, jak to się mówi, dowiózł swoją historię, dał nam satysfakcjonujące zakończenie i wyjaśnił wszelkie aluzje czy niedopowiedzenia fabularne wynikające stąd, że - no właśnie - jest to w większości zbiór maili i załączników :) Żałuję, że rzecz odkryłem dopiero teraz (wydane to zostało w 2003 roku) i w gruncie rzeczy wpadło mi w ręce zupełnym przypadkiem. Polecam na długie jesienne i zimowe wieczory. Czytać w towarzystwie smukłej szklaneczki pilsa lub kufelka złocistego lagera. Na zdrowie! PS. Okładka i tytuł to jakiś żart - brzmi to jak podręcznik towaroznawstwa żywności :)