Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są takie książki, które autentycznie bolą, które pozwalają się stoczyć w otchłań smutku, przebywać tam i tarzać w depresji, a jednocześnie dopuszczać promyki słońca, bo przecież zawsze jest nadzieja, zawsze jest jakieś wyjście. Ramiona, które utulą. Serca, które będą kochały. Uszy, które wysłuchają i usta, które przekażą dobre słowa i na koniec dusze, które mają takie same kolory. Są tacy ludzie, którzy nadają na tych samych falach, wytwarzają takie same feromony, kochają tak samo, odczuwają tak samo, które przyciągają się niczym dwa magnesy. Pasują do siebie jak te dwie połówki przysłowiowego jabłka... Nie powiem wam, że to książka łatwa i przyjemna, że to książka przez którą lekko się przedziera, bo zostawia pustkę w głowie, łzy w oczach i smutek w sercu. To książka tak prawdziwa, bolesna, wzruszająca, książka obok której nie sposób przejść obojętnie! Ash to chłopak, który nosi w sobie ciemność, jak ktoś, kto widział już wszystko, co najgorsze. Do końca nie poznamy jego tajemnic, nie dowiemy się, co stało się pięć lat temu 10 czerwca. Natomiast poznajemy historię Sky, która wychowana w domu bogatych rodziców została doświadczona przez nich i przez los jak mało kto, musiała uciekać a powrót do domu okazał się wręcz niemożliwy, ponieważ została zdradzona przez tych, których kochała. Powieść porusza trudne tematy, takie jak przemoc fizyczna i emocjonalna, uzależnienia, żałoba, gwałt oraz samobójstwo. Lektura zatem może być zbyt bolesna dla osób, które tego doświadczyły. Nie jest to zwyczajny romans. Słowa tej powieści skrywają prawdziwe emocje, łzy, wątpliwości, obawy oraz odwagę. Świat Asha jest przesiąknięty smutkiem, mrokiem, tajemnicą- do czasu kiedy z mocą huraganu wpada do niego Sky, jak promyk słońca, błękit nieba, nieopanowany i szalony żywioł, który sprawi, że nic już nie będzie takie samo. 9/10! "Każdy z nas nosi rany i poszukuje osoby, która je pokocha. Piękno kryje się w niedoskonałościach, przeciwieństwach, zranionych duszach."