Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z "Jerozolimską plażą" Iddo Gefena spędziłem kilka dni, ale nie dlatego, że czytało mi się ją źle. Po prostu potrzebowałem odrobinę czytelniczo zwolnić. Znacie zapewne ten stan, gdy przeczytacie jedna za drugą kilkanaście książek i nagle się na moment (krótszy lub dłuższy) zatrzymujecie. A  ten zbiór opowiadań wyjątkowo nadaje się do tego, żeby sobie przyjemność jego czytania dawkować. 31-letni Iddo Gefen jest laureatem nagrody Ministra Kultury Izraela i stypendium „Parasdes” dla młodych twórców literatury. Nie to czyni jednak z niego pisarza z prawdziwego zdarzenia. W opowiadanych przez niego historiach najbardziej spodobała mi się wrażliwość, z jaką opisuje emocje bohaterów i ich motywacje. A także fantazja autora. 80-letni mężczyzna zaciąga się do wojska i trafia do geriatrycznej jednostki, dziewczynka zaczyna śnić z wyjątkową intensywnością, starszą para wyrusza śladem wspomnienia o śniegu na tytułowej plaży w Jerozolimie, wojskowa reporterka przyjeżdża do placówki Neptun, żeby zrobić wywiad z żołnierzem, który ukończył prawo na prestiżowym uniwersytecie w Wielkiej Brytanii i... zaciągnął się do wojska, mężczyzna postanawia odwiedzić dziewczynę mieszkającą samotnie na planecie w pobliżu Słońca, a inny zatrudnia się w firmie produkującej sny, staruszek oddaje do naprawy radio, dzięki któremu można usłyszeć cudze myśli, a szukający sensu życia postanawia skorzystać ze szkolenia oferowanego przez "Sens Życia sp. z o.o."... Te historie już na starcie mają duży potencjał, a autor prowadzi je wyjątkowo zręcznie i z poczuciem humoru. Bez względu na to, czy są bardziej realistyczne, czy fantastyczne. Bardzo przyjemna, wrażliwa i mądra książka. Stanie na półce obok opowiadań Etgara Kereta, jednego z moich ulubionych pisarzy. Zapraszam na profil sczytalim na Instagramie.