Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zawsze ze smutkiem zabieram się do recenzji książki, która mi się niekoniecznie spodobała. Najgorsze dla mnie jest to, że jest to debiut autorki. Mam tylko nadzieje, że w żadnym stopniu autorka nie odbierze recenzji jako ataku na twórczość. Historia Arii i Liama rozpoczyna się, w momencie kiedy Aria spotyka Liama w klubie i próbuje ratować przed nim nieznajomą. Potem okazuje się, że Liam jej, jej nowym szefem… Cała historia nie jest długa, została opisana raptem na 236 stronach. Myślę, że gdyby autorka trochę bardziej rozwinęła historie, to nie byłaby ona taka błyskawiczna. Akcja tak bardzo pędziła, że nie wiedziałam, nawet kiedy i książka się skończyła. Dosłownie było „bziuuuum” i koniec. Nic z tej historii nie wyniosłam, żadnego przesłania, żadnych głębszych emocji. Szkoda, bo ja zawsze staram się coś z książki zaczerpnąć. Większym problemem, niż szybkość historii był brak korekty. Korekta i redakcja mają to do siebie, że nawet ze średniego tekstu są w stanie stworzyć coś, co będzie się dobrze czytało i nikt nawet nie będzie wiedział, że początki książki nie były takie kolorowe. Tutaj tego wszystkiego zabrakło. To czytało się naprawdę źle. Wiem, że autorka działa coś z tą korektą, ale obawiam się, że dla tej historii jest już troszeczkę za późno. Brak komfortu czytania zaważył na negatywnej opinii. Jestem bardzo wymagającym czytelnikiem co do stylu pisania, tematyki oraz całej otoczki książki. Temat, który poruszyła autorka, czyli aseksualność jest ogólnie bardziej rozwinięty. Tu zabrakło dobrego researchu. Tematyka nowa, bo nie spotkałam się jeszcze w książce i liczyłam, że może się czegoś więcej dowiem, niestety aseksualność została tutaj leciutko poruszona. Mam nadzieję, że kolejne książki autorki będą już lepiej wydane, a sama autorka będzie nadal rozwijać się w pisaniu. Bo to, że debiut nie był udany, nie oznacza, że nie zdobędzie doświadczenia.