Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik254
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Theo Gift
Znana jako: Dorothy Henrietta (z d....Znana jako: Dorothy Henrietta (z d. Havers) Boulger
2
6,2/10
Pisze książki: horror
Urodzona: 30.05.1847Zmarła: 22.07.1923
Angielska powieściopisarka i nowelistka.
Boulger urodziła się w Lambeth w Surrey 30 maja 1846 roku. Była jednym z czworga dzieci Thomasa Haversa (1810–1870) z Thelton Hall, rodzinnej siedziby Thelveton w Norfolk i jego pierwszej żony Ellen Ruding. Jedną z jej sióstr była malarka i ilustratorka Alice Havers, która wyszła za mąż za malarza Fredericka Morgana. Thomas zajmował się biurem i administracją, a na początku 1854 roku przyjął posadę manadżera Kompanii Falklandzkiej na Falklandach. Żona i dzieci wraz z guwernantką Mary Coppinger i pielęgniarką zamieszkały tam razem zx nim. Trzy siostry i brat przebywali na Falklandach do 1860 roku. Ich matka, Ellen, zmarła tam w październiku 1854 roku, około ośmiu miesięcy po ich przybyciu, a Thomas ożenił się ponownie rok później, w październiku 1855 roku, z guwernantką, Mary Coppinger. W czwartym roku Thomas został zwolniony ze stanowiska na Falklandach i znalazł nową posadę u nowych pracodawców w Montevideo, przenosząc tam swoją rodzinę (1860). Po śmierci Thomasa w Montevideo w marcu 1870 roku, jego dzieci z Ellen, teraz młodzi dorośli i czworo młodszych dzieci z Mary, wszyscy wrócili do Anglii w kwietniu i maju tego samego roku. Boulger Zaczęła pisać dla czasopism w 1871 roku, publikując przez dwa lata szereg opowiadań w Cassell's Family Magazine (redaktor naczelny powieściopisarz G. Manville Fenn) i przez dziesięć lat zamieszczął jej opowiadania magazyn All the Year Round (redaktor naczelny Charles Dickens jr). Napisała swoją pierwszą powieść, True to her Trust, or, Womanly Past Question, romans obyczajowy, w 1874 roku. W 1879 roku Boulger wyszła za mąż za botanika George'a Simondsa Boulgera. Siostra Alice Havers zilustrowała niektóre z jej utworów. Pisała powieści, których bohaterkami były kobiety. Tytułowa postać książki Lil Lorimer (1885) to dziewczyna dorastająca w Ameryce Południowej - uważa się, że jest częściowo oparta na jej własnym życiu. Kolejne dwie powieści rozgrywają się na Falklandach. Narracja obraca się wokół postaci heroicznych kobiet. Ostatnią książkę opublikowała Boulger w 1901 roku. Boulger zmarła w South Kensington w hrabstwie Middlesex 22 lipca 1923 roku. Dorobek Boulger w dziedzinie opowieści o duchach jest skromny i obejmuje 4 utwory zebrane w tomie Not for the Night-Time (1889). Opowiadanie "Melrose Square, numer dwa" ukazało się w antologii Duchy Nocy Kupały (2022).
Boulger urodziła się w Lambeth w Surrey 30 maja 1846 roku. Była jednym z czworga dzieci Thomasa Haversa (1810–1870) z Thelton Hall, rodzinnej siedziby Thelveton w Norfolk i jego pierwszej żony Ellen Ruding. Jedną z jej sióstr była malarka i ilustratorka Alice Havers, która wyszła za mąż za malarza Fredericka Morgana. Thomas zajmował się biurem i administracją, a na początku 1854 roku przyjął posadę manadżera Kompanii Falklandzkiej na Falklandach. Żona i dzieci wraz z guwernantką Mary Coppinger i pielęgniarką zamieszkały tam razem zx nim. Trzy siostry i brat przebywali na Falklandach do 1860 roku. Ich matka, Ellen, zmarła tam w październiku 1854 roku, około ośmiu miesięcy po ich przybyciu, a Thomas ożenił się ponownie rok później, w październiku 1855 roku, z guwernantką, Mary Coppinger. W czwartym roku Thomas został zwolniony ze stanowiska na Falklandach i znalazł nową posadę u nowych pracodawców w Montevideo, przenosząc tam swoją rodzinę (1860). Po śmierci Thomasa w Montevideo w marcu 1870 roku, jego dzieci z Ellen, teraz młodzi dorośli i czworo młodszych dzieci z Mary, wszyscy wrócili do Anglii w kwietniu i maju tego samego roku. Boulger Zaczęła pisać dla czasopism w 1871 roku, publikując przez dwa lata szereg opowiadań w Cassell's Family Magazine (redaktor naczelny powieściopisarz G. Manville Fenn) i przez dziesięć lat zamieszczął jej opowiadania magazyn All the Year Round (redaktor naczelny Charles Dickens jr). Napisała swoją pierwszą powieść, True to her Trust, or, Womanly Past Question, romans obyczajowy, w 1874 roku. W 1879 roku Boulger wyszła za mąż za botanika George'a Simondsa Boulgera. Siostra Alice Havers zilustrowała niektóre z jej utworów. Pisała powieści, których bohaterkami były kobiety. Tytułowa postać książki Lil Lorimer (1885) to dziewczyna dorastająca w Ameryce Południowej - uważa się, że jest częściowo oparta na jej własnym życiu. Kolejne dwie powieści rozgrywają się na Falklandach. Narracja obraca się wokół postaci heroicznych kobiet. Ostatnią książkę opublikowała Boulger w 1901 roku. Boulger zmarła w South Kensington w hrabstwie Middlesex 22 lipca 1923 roku. Dorobek Boulger w dziedzinie opowieści o duchach jest skromny i obejmuje 4 utwory zebrane w tomie Not for the Night-Time (1889). Opowiadanie "Melrose Square, numer dwa" ukazało się w antologii Duchy Nocy Kupały (2022).
6,2/10średnia ocena książek autora
95 przeczytało książki autora
243 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
The Collected Supernatural and Weird Fiction of Theo Gift: Four Short Stories of the Strange and Unusual: Not in the Night Time
Theo Gift
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2020
Najnowsze opinie o książkach autora
Duchy Nocy Kupały Oscar Wilde
6,2
O żesz ....ale wymordowałam tę książkę !!! Aż się sama zdziwiłam bo kilka z tej serii już mam na koncie i aż tak nie bolało. Najbardziej to chyba te opowiadania naszych autorów. Ten archaiczny styl którego nie dało się przebrnąć ( w sumie przestaje się dziwić że zmieniają ten kanon lektur szkolnych bo skoro mnie pokonały opowiadania to co dopiero dzisiejszą młodzież) No pierwszych pięć albo trzeba przebrnąć albo ominąć potem robi się już zdecydowanie lepiej bo i tematy są bardziej “duchowe” i język bardziej przystępny. Aby znowu zakończyć ostatnimi dwoma tym razem “cudzych” autorów które są równie “przystępne” co te z początku książki. Najbardziej milusie opowiadanie ....”Strzyga”. No i gdybym miała podsumować to mało straszne te opowiadania.
Duchy Nocy Kupały Oscar Wilde
6,2
Jestem pod wrażeniem opowiadań polskich autorów. Oddają atmosferę słowiańskości i niesamowitości. Pierwsze zagraniczne opowiadania w stylu mrocznej opowieści gotyckiej w porządku, jednak nie wiem jak one odnoszą się do fantastyczności w ujęciu folklorystycznym. Natomiast czym dalej jest gorzej. Opowiadania są coraz bardziej monotematyczne i męczące.