Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ta przeleżała u mnie kilka lata. Po tak długim okresie postanowiłam ją przeczytać ponieważ wcześniej czy później tracę zainteresowanie daną literaturą. Tym razem jest to zbiór opowiadań, czyli aż dwadzieścia potencjalnie ciekawych historii! Powiem szczerze, że nie skończyłam tego zbioru, może wrócę do niego za kilka lat, ale na dzień dzisiejszy te 3/4, opowiadań, które przeczytałam mogę śmiało ogłosić najgorszymi historiami erotycznymi, jakie kiedykolwiek miałam nieprzyjemność czytać! „W łóżku z…” być może spodoba się paniom 40-50 letnim. Ja jako kobieta pod 30tkę nie polecam tego czegoś dziewczynom 20-30 lat, a już stanowczo zabraniam czytania tego nastolatkom! Jeszcze się bidulki zniechęcą dorosłością, wpadną w marazm i strzelą sobie w łeb w dniu swoich trzydziestych urodzin, bo później to już starość, nie radość i co najwyżej życie jako „cougar”. Opowiadania po części są różnorodne, ale ta różnorodność polega na tym, że nie uświadczycie tych samych postaci. Reszta jest właściwie na jedno kopyto, choć kilka historii się wyróżnia. W zbiorze znajduje się kilka opowiadań o miłości lesbijskiej, które skupiają się na opisie grzanek, krzeseł i ludzi w metrze oraz iście egzystencjalnych wywodach, niżeli seksie kobiety z kobietą. Znalazły się też dwie historie sado-maso, a właściwie takie z dostawaniem i dawaniem klapsów. Jedno nawet mnie rozśmieszyło, a drugie przyznam było ok w porównaniu do reszty „bezwstydnych” opowiadań. Jednak przeważająca większość opowiada o kobietach w średnim wieku, które nie są atrakcyjne dla mężów, tylko dla młodzików, czyli taka piękna fantazja dla tych, które nie są znanymi aktorkami, czy piosenkarkami, bo te bogate mają sztab trenerów, dietetyków, kosmetyczek i lekarzy-plastyków, co by się podobać młodszym. Jedno fajne opowiadanko Wśród wszystkich przeczytanych przeze mnie opowiadań, jest jedno, które bardzo wyróżnia się na tle innych i uważam je za najlepsze w gąszczu niewypałów. Mam na myśli zupełnie pierwsze, zatytułowane „27 materaców, czyli bajka na nowo odkryta”. Historia wzięta z bajki „Księżniczka na ziarnku grochu” jest ciekawa i zabawna, przez co z optymizmem zaczęłam czytać kolejne opowiadania. Fabuła jest taka, że ów księżniczka księżniczką nie jest, za to ma kochanka, a oboje zajmują się oszustwami i wyłudzeniami. Jednak pewnego razu dziewczyna postanawia zgarnąć całą kasę, a partnerowi załatwić więzienie. Mężczyzna obiecuje użyć na zdrajczyni szpicruty, kiedy tylko wydostanie się z paki. Dziewczynie nadarza się okazja udawać przyszłą, ewentualną żonę dla księcia, a ów księciem okazuje się być były partner i oboje muszą odgrywać swoje role, jeśli nie chcą stracić życia. Może sceny erotyczne nie są z polotem, ale czytając tę historyjkę się uśmiałam. Do tego fakt, że akcja rozgrywa się w średniowieczu i jest napisana z przymrużeniem oka sprawia, że czyta się dobrze i z uśmiechem na twarzy. To jest jedyne opowiadanie warte polecenia i przeczytania, reszta to dziadostwo nad dziadostwami i żałuję, że zakupiłam książkę „W łóżku z…” nie polecam ani moim równolatkom, ani nastolatkom. Nawet boję się ją polecić kobietom 40+.