Tak ślicznie sterczy trawa, iż człowiek pragnie być bydlęciem, aby się nią nażreć, a potem od nowa człowiekiem, by spożyć wołu, który zżarł ...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263
- ArtykułyPowstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70
- ArtykułyPowiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17
- ArtykułyZadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Georg Büchner
Źródło: http://pl.wikipedia.org
12
7,0/10
Pisze książki: literatura piękna, utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia)
Urodzony: 17.10.1813Zmarły: 19.02.1837
Niemiecki rewolucjonista, pisarz i przyrodnik. Wraz z kolegami szkolnymi z Darmstadt założył „Towarzystwo Praw Człowieka“.http://
7,0/10średnia ocena książek autora
242 przeczytało książki autora
87 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Woyzeck. A New Version adapted by Jack Thorne
Georg Büchner, Jack Thorne
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2017
Das Winterlesebuch. Geschichten für lange Winterabende
Georg Büchner, Joyce Carol Oates
7,0 z 1 ocen
4 czytelników 0 opinii
1999
Dawna nowela niemieckojęzyczna. 1
Georg Büchner, Friedrich Schiller
9,0 z 2 ocen
8 czytelników 0 opinii
1979
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Miłość — szczególna to rzecz. Calutki rok spoczywa się śniąc na jawie, a któregoś ranka budzi się człowiek, wypija duszkiem szklankę wody, o...
Miłość — szczególna to rzecz. Calutki rok spoczywa się śniąc na jawie, a któregoś ranka budzi się człowiek, wypija duszkiem szklankę wody, odziewa się na nowo, dłonią przesuwa po czole: i namyśla się — namyśla.
osób to lubiNiezgorsza perspektywa. Pomyleniec! Obłąkaniec! Błazen! Kto zechce mi odstąpić swoje błazeństwo za mój rozsądek?
osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Woyzeck Georg Büchner
5,7
Tytułowy Woyzeck to to niski rangą żołnierz, który chwyta się dorywczych prac, aby zapewnić byt swojej rodzinie. Podejmuje się zawodu fryzjera, a także królika doświadczalnego u lekarza wojskowego, który przepisuje mu dietę grochową i obserwuje efekty na podstawie oddawanych przez pacjenta próbek moczu.
Jego żona Maria jest niezadowolona ze swojego statusu społecznego, ciągnie ją do wyżej postawionych żołnierzy. Zdradza Friedricha z Tamburmajorem. Kapitan krytykuje jego niemoralny styl życia, ponieważ ma nieślubne dziecko. Daje mu również wskazówkę, dotyczącą niewierności Marie, co upokarza Woyzcka. Sam zainteresowany jest zdania, iż moralność jest zależna od stanu posiadania. On nie może sobie pozwolić na ślub, gdyż nie ma wystarczających środków. Obłęd prowadzi protagonistę do zabójstwa Marii. Po zdarzeniu idzie tańczyć do gospody, gdzie dostrzeżono plamy krwi na jego koszuli. Wraca do jeziora, gdzie wydaje mu się, iż nóż przez niego porzucony cały czas wyłania się z wody, dlatego idzie coraz głębiej, aby go odrzucić.
W tekście można odnaleźć też wiele symbolicznych zjawisk. Koń załatwiający się na scenie, świadczy o niedoskonałej naturze. Rozum niestety nie zapanuje nad naturą - przykład urynującego Woyzcka, który nie dostał pozwolenia od doktora na oddawane moczu gdzieś indziej niż do pojemnika do badania. Tańcząca małpa w surducie jest aluzją do bezmyślności żołnierzy, wykonujących nawet najgłupsze rozkazy swoich przełożonych, z uwagi na bycie niżej w hierarchii. "To żołnierz. najniższy gatunek rodzaju ludzkiego". Symboliczna jest też opowieść starszej kobiety o samotnym dziecku, które straciło rodziców,
która opisuje przyszłość małego Andrzeja - mord Marii i śmierć Woyzcka. Nawiązań do religii można dopatrzeć się w dacie urodzenia bohatera, jest to mianowicie dzień 20 lipca - Zwiastowanie Marii Panny, której imię nosi także jego kobieta.
Dzieło należy do niemieckiej epoki Vormärz. Büchner zawiera w nim krytykę wyższych warstw społecznych, które wysługują się ludźmi niższego pochodzenia. Okoliczności zewnętrzne wpływają na psychologiczne usposobienie jednostki. Oznacza to, że każdy może zostać mordercą w tych samych okolicznościach. Woyzeck nie był urodzonym mordercą. Wpływ miała na to również pozycja klasowa.
Lenz. Hessischer Landbote Georg Büchner
7,0
Ciekawe pozycje, zwłaszcza wziąwszy pod uwagę wiek autora, kiedy je pisał, ale, jak dla mnie, troszkę gorsze niż jego 3 sztuki. Wydawało mi się, kiedy czytałem Lenz, że Buchner w tym dziele przeczy swojej estetyce artystycznej, którą wcześniej w tym właśnie dziele przedstawił… Czy ktoś miał inne lub podobne przemyślenia związane z tą książką? Mógłby to być świetny temat do polemiki…