Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspomnienia podniebienia to zbiór czternastu esejów trzynastu autorów skupionych na tematyce jedzenia, a głównie japońskiej kuchni. Chciałabym zacząć od tego, że nie jestem specjalistką, ta forma to nie moja bajka, więc nie mam porównania, dlatego zapraszam na opinię laika. Pierwszy esej ("Kunenbo") był tym promującym zbiór, ale przyznam szczerze, że podobał mi się najmniej, na równi z "Rosół wołowy godziny jedenastej". Oba zostały napisane w sposób, który rozpraszał moją uwagę i nie do końca znalazłam w nich coś dla siebie. Natomiast pozostałe naprawdę mi się podobały! Ciekawiły mnie i przywołały wspomnienia, a przy tym i trochę głodu. W zbiorze często pojawiały się wzmianki o kuchni europejskiej, ale było też mnóstwo kwestii regionalnych, co spodobało mi się najbardziej, mogłam się co nieco dowiedzieć o tradycjach kulinarnych z danych miejsc. Naprawdę dobrze mi się czytało te przemyślenia, przywoływały nostalgię lub doprowadzały mnie do własnych. To była przyjemna, ale krótka lektura. Czapki z głów za fajnie dobraną twórczość. Najbardziej podobał mi się ostatni esej ("Uciechy języka"),polubiłam się ze stylem tego autora, a do tego poruszał tematykę wspomnień smaków z dzieciństwa, ale równie ciekawy był dla mnie esej doktora skupiający się na bakteriach (wyróżniał się) oraz "Zagadka sałatki", którą czytałam z wielkim zainteresowaniem - o jaki składnik tam chodzi? Na szczęście, tajemnica zostaje rozwikłana! Pojawiło się kilka drobnych minusów, dla mnie nieznaczących, raczej wynikających z nieuwagi - brak konsekwencji w zapisie, błąd fleksyjny, dziwny szyk zdania. Ogólnie, jestem oczarowana tym zbiorem, przygodę z esejami uważam za udaną, a wydanie jest pełne uroku, podoba mi się zarówno ta jego szalona/kolorowa strona, jak i ta bardziej stonowana. Bardzo dziękuję wydawnictwu za możliwość recenzji i wyczekuję kolejnych pereł. Na koniec dosłownie kilka słów zarysu o każdym z opowiadań: - Kunenbo - dotyczy smaków z dzieciństwa i przyrównaniu ich do aktualnych. - Pola Słodyczy - przytoczenie tego jak dzieci radziły sobie bez słodyczy, które są dziś łatwo dostępne. - Głód jest najlepszą przyprawą - jak podpowiada tytuł, dotyczy rozważań na temat tego czy głód faktycznie sprawia, że coś smakuje lepiej. - Jedzenie mas - rozważania o tym czy specjały i kuchnia z wyższej półki faktycznie są lepsze. - Jajko na miękko z moich marzeń - o bakteriach, napisane przez doktora. Bardzo opisowe. - Kocia kuchnia - o kotach i ich pokarmie, będzie idealny dla ich miłośników. - Kraby a instynkt macierzyński - dostajemy tu szczegółowe opisy dotyczące zjadania krabów, jak i ich budowy. - Zagadka sałatki - o tajemniczym składniku pysznej, zachodniej sałatki i jego odkryciu. - Kraina mlekiem i miodem płynąca - o tym co wywołuje głód i ochotę na jedzenie, skupia się na kolorach jako czynnikach. - Złota opowieść - dyskusja na temat dobrego jedzenia z punktu widzenia przewodu pokarmowego (np. analiza stolca). - Rosół wołowy godziny jedenastej - o szpitalnej kuchni na zachodzie. - Małe ryby z Setochi - opisuje rybne dania przywołujące wspomnienia. - Historia o pustym brzuchu - o tym, że najlepiej jest jeść będąc głodnym, opis powrotu z wakacji. - Uciechy języka - o tym, że drogie, wykwintne i lepsze nie oznacza smaczniejszego, przywołanie wspomnień o dawnej biedzie i o radzeniu sobie z wyżywieniem rodziny.