Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzieło przedwojennego historyka poświęcone relacjom polsko-rosyjskim. Dzieli się na dwie części. W pierwszej autor przedstawia sprawę polską w czasach Aleksandra I i dekabrystów wraz z jednym rozdziałem poświęconym osobie późniejszego o półwiecze Piotra Dołgorukowa, rosyjskiego magnata, opozycyjnego w stosunku do carskiego reżimu. Druga z kolei poświęcona jest Aleksandrowi Lednickiemu, polskiemu adwokatowi w Moskwie za czasów carskich i niekwestionowanemu liderowi naszej społeczności w tym mieście aż do końca I wojny światowej. Dziś to postać zupełnie zapomniana, ale ponad sto lat temu bardzo ważna dla polskiej kultury i polityki. Był m.in. szefem Komisji Likwidacyjnej do spraw Królestwa Polskiego, czyli polskim przedstawicielem przy rządzie tymczasowym po rewolucji lutowej. Po przewrocie bolszewickim, jako przedstawiciel już Rady Regencyjnej, pomagał wielu naszym rodakom wydostać się z komunistycznej Rosji, co tez w końcu i sam uczynił, ratując swoje życie. Wreszcie w aneksie znajduje się ukłon w stronę masowego czytelnika (co chyba i tak nie przyniosło rezultatu),a mianowicie analiza tzw. przepowiedni Wernyhory. Ciekawa i erudycyjna, na pewno nie na poziomie wiadomości z tabloidów. Ciekawa i zapomniana pozycja, dziś raczej dla koneserów i fascynatów tematyki. A szkoda, bo postać Aleksandra Lednickiego jest warta przypomnienia.