Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mocne, egzystencjalne wiersze Nielsena rozbrzmiewają muzyką i poruszają takie tematy, jak śmierć, miłość czy wojna, ale też manifestują niepowstrzymaną radość życia oraz przybierają formę medytacji nad naturą i życiem miasta. To poezja wymykająca się definicjom jednego nurtu, która sama stanowi ważny punkt odniesienia, oddziałujący na kolejne pokolenia artystów duńskich. W przeciwieństwie do poezji innych autorów jego generacji twórczość Nielsena wciąż żywo rezonuje w Danii.

Morten Nielsen urodził się w 1922 roku w duńskim Aalborgu. Zadebiutował jako nastolatek opowiadaniami zamieszczanymi w gazetach i periodykach. Jednym z najbardziej znaczących spośród nich było odważne opowiadanie oparte na autentycznych wydarzeniach, traktujące o homoseksualnym nauczycielu gimnazjalnym, który wykorzystywał uczniów. W 1940 roku Nielsen zdał maturę w rodzinnym Aalborgu na północy Jutlandii i rozpoczął studia na Uniwersytecie Kopenhaskim.

W 1942 roku przyłączył się do ruchu oporu, gdzie zajmował się m.in. drukiem podziemnej prasy. Zmarł w 1944 roku w wyniku udziału w powstaniu Duńczyków przeciwko niemieckiej okupacji podczas II wojny światowej. Stał się symbolem pragnienia wolności swojego pokolenia. W tym czasie pozycja Mortena Nielsena jako poety była już ugruntowana. Jego pierwszy tomik, od którego tytułu pochodzi tytuł niniejszego wyboru, ukazał się w 1943 roku i został przyjęty tak dobrze, że już po kilku miesiącach został wznowiony.