Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka powiela niestety wszystkie błędy i niedociągnięcia pierwszej części. Całość treści mogłaby w zasadzie zostać zawarta w jednym rozdziale i umieszczona w poprzedniej publikacji - pozwoliłoby to na wyeliminowanie bardzo licznych powtórzeń przewijających się przez wszystkie rozdziały. Styl tekstu przypomina bardziej felieton niż poradnik. Część instrukcji jest zdecydowanie nieprecyzyjna, a zdjęcia zbyt małe aby stanowić wyraźną ilustrację omawianych ściegów. Całość jest zdecydowanie chaotyczna i nie oddaje tematu, który reklamuje sam tytuł. W rozdziale o inspiracjach podane są tylko 4 przykłady, a następnie przechodzimy do kilku stron porad, które były przedstawione już wielokrotnie wcześniej. Dużą zaletą tej książki jest jednak przedstawienie wartości terapeutycznej haftu. Jestem oburzony i zdegustowany tym w jaki sposób ocena tej książki została sztucznie napompowana wykupionymi i zaprzyjaźnionymi recenzjami. Stanowi to rozmyślne wprowadzanie w błąd osób, które szukają rzetelnych publikacji w dziedzinie haftu.