Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudno nazwać dwustronicowe historie baśniami. Zupełnie nie tego się spodziewałam. Autorka ma bardzo ubogi styl, pełno w nim powtórzeń, a same opowieści wydają się zaledwie luźnym szkicem, który na siłę wpasowuje się w okoliczne miejsca. Ciekawiej opowiadają przewodnicy kopalni w Złotym Stoku. Za to ilustratorka zdecydowanie błyszczy. Obrazy są malownicze, mają charakter. Szkoda, że lektura nie jest warta nawet połowy swojej ceny.