Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od pierwszych kadrów czuć, że nie jest przygoda Corto Maltese'a, która wyszła spod ręki Hugo Pratta. Tym bardziej, że końcowe albumy charakteryzowały się pschodelicznym klimatem. Natomiast w "Pod słońcem północy" wszystko jest bardzo przyziemne, wręcz zwykłe. Samo prowadzenie fabuły ma nieco rwany charakter, brakuje przejść pomiędzy niektórymi stronami. Tak jakby scenarzysta zrezygnował z prac narysowanych przez Rubena Pellejero. Całość wypada naprawdę nieźle i mam nadzieję, że w kolejnych tomach będzie można bardziej odczuć klimat przygód Corto Maltesa, a nie przygód po prostu.