Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatnimi czasy czytam dzieciom tony książeczek. Jakoś głód literatury u mojej prawie trzylatki jest coraz większy, w związku z czym przerabiamy naprawdę sporo literatury dziecięcej. I teraz z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że jest morze literatury dziecięcej naprawdę beznadziejnej, jeszcze więcej nijakiej, i całkiem sporo dobrej, bardzo dobrej i fenomenalnej. Chyba zaczynam się wkręcać w książki dla najmłodszych, a jestem surowym krytykiem, podobnie jak moja córka. Jak książka jest słaba, zwykle Tosia wyraża to stwierdzeniem "Poczytajmy inną, bo ta książka jest jakaś dziwna", wtedy wiem, że jej się nie podoba. A jak jej się podoba, siedzi grzecznie i słucha, albo zadaje pytania i komentuje. I tak było w tym przypadku. "Zasypiamy bez mamy" to krótka bajeczka pomagająca dzieciom nauczyć się samodzielnego spania. Spokojna, przyjazna, ładna. Podoba się i mamie, i córce. Nie zmusza, ale nie jest też rozmemłana w obchodzeniu się z dzieckiem. Na końcu są wskazówki dla rodziców, których prawdę powiedziawszy nie przeczytałam, bo nie mam takiej potrzeby. Ale pewnie komuś to może być przydatne. Ogólnie, to jedna z bardzo dobrych książek i warto ją czytać dzieciom, szczególnie w momencie przechodzenia do samodzielnego spania.