Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik235
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant17
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Monika Pertek - Koprowska
2
8,7/10
Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller, poezja
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
8,7/10średnia ocena książek autora
14 przeczytało książki autora
6 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Mówię tylko szeptem Monika Pertek - Koprowska
9,0
* * *
nie jestem tym ani tamtym
choć wszystkim bywam po trochu
sobą nie jestem
gdy kimś się staję
bo nie wiem nawet
gdzie koniec mój
i czy był początek…
Tomik ten jest debiutem poetyckim Moniki Pertek - Koprowskiej, jednak dojrzała sinusoida emocjonalna, jaka wypływa z Jej wierszy tworzy mozaikę wnikliwych, intymnych zwierzeń, które Poetka obrazowo kreśli ze szczególnym pietyzmem oddając wiele z siebie i swoich odczuć. Pertek - Koprowska wodzi nas za nos, czasami przekomarza się słowem, umiejętnie rozmarza uczuciową huśtawką, jednak wszystko w odpowiedniej dawce. Refleksyjny ton tomiku przecina również charyzma sensualnej duszy kobiecej, której pierwiastek odsłania podmiot liryczny, zaglądając w nasze najciemniejsze zakamarki serca.
Codzienność, zwykłe pragnienia, tęsknoty, wspomnienia, dostrzeganie unikalności chwil, ich ulotności, kruchości, które Poetka wyłapuje z ogromną dozą wrażliwości, lepiąc przy tym skromną metaforyczną lirykę, to zdecydowany ton tomiku - nadaje mu ewidentną nutę i swoistą linię egzystencjalno - emocjonalnych ścieżek, na które my - Odbiorcy - nieświadomie wchodzimy zostawiając wyraziste ślady. I nic Poetce nie jest obce. Ani piękno natury i jej nadzwyczajny kod genetyczny, ani miłość, ani zwykły ból: "jak boli ta cisza/ zmącona szeptem/ zegara/ co przypomina o przemijaniu// rozszerzone źrenice…// wszystkimi zmysłami/ całym sobą łykasz/ tę przerażającą chwilę – ułamek wieczności." Przestrzenie, jakie zostawia nam podmiot liryczny na przemyślenia to jakby czas dla siebie i uporządkowanie myśli.
"Mówię tylko szeptem" Moniki Pertek - Koprowskiej dotyka powierzchni egzystencjalnej nie tylko dzięki melodyjnemu wydźwiękowi między wersami, ale nade wszystko dzięki czułym, trafnym, ekspresyjnym frazom, układającym się w niezwykle sugestywną lirykę, po którą sięgam z wielką przyjemnością. I chociaż to debiut poetycki, Poetka pokazuje wielką klasę, subtelność, swoją głęboką kobiecość. Te wiersze układają się w piękną historię, w której tęsknota za miłością wysuwa się na plan pierwszy, tworząc mozaikę emocjonalno - refleksyjną. Są mi bardzo bliskie i śmiem twierdzić, iż wielu Odbiorców przejrzy się w nich, jak w lustrze, znajdzie odpowiedzi na dręczące pytania. Polecam!
http://nietypowerecenzje.blogspot.com/2020/05/mowie-tylko-szeptem-monika-pertek.html
Niepokorny zbiór opowiadań Ada Johnson
8,4
Dzień dobry, moje kochane Moliki 🌷
Zastanawiałam się, w jaki sposób przedstawić Wam tę wyjątkową antologię, abyście zechcieli/zechciały po nią sięgnąć — bo po prostu warto. Doszłam jednak do wniosku, że treści same się obronią, a ja utkam recenzję z cytatów pochodzących z tej oto publikacji. Zacznę od tego, że „Jestem w niebie, kawa, poczucie humoru, czekam aż coś pierdyknie, ale teraz... chwilo, trwaj, porwij mnie w swe ramiona i miętoś" (@ja_carpe_diem ).
Tytuł: „Niepokorny. Zbiór opowiadań"
Autorzy/Autorki: @wierszosnucie @kamila.ciolkoborkowska_autor @dlaczegoczlowiek @jacekfleiszfreser @ja_carpe_diem @dominikacaddick @krokinaprzod @kamil_prabucki_wymownie.pl @marta.b.kopacz @olga.bartnik @ada.johnson.pisze.i.redaguje @r.a._olek_autor
Moja ocena: 10/10
Na całość składa się dwanaście opowiadań, stworzonych przez różnych Autorów i Autorki, którzy traktują o mężczyznach w różnorodny sposób: jest poważnie i wesoło; pojawiają się sytuacje dramatyczne i komiczne; bywa też lekko, ale nie brakuje i trudnych emocji. Zdecydowałam, że skupię się na zabawniejszej stronie, bo słowem należy się bawić, a z życia brać garściami.
Pierwsze opowiadanie pod tytułem „Mężczyzna bez oczekiwań" @dlaczegoczlowiek mnie totalnie zmiażdżyło. Zapowiadało się niewinnie, romantycznie, słodko-pierdząco, a rzeczywistość okazała się zupełnie inna. W tym momencie jestem ryzykantką, ale dam sobie rękę uciąć, że ta historia wyrwie Was z kapcioszków.
Opowiadanie Kasi @ja_carpe_diem „Kobieta w kapeluszu" czytałam z wypiekami na twarzy, delektując się dobrym, acz filuternym słowem pisanym. Z każdą stroną fabuła nabierała tempa, niczym rozpędzony pociąg... Zdążyłam się wkręcić w historię na całego, a tu nagle koniec i dupa zbita. „Czekam na wielki finał...".
Z kolei anegdota o jakże wymownym tytule „Świerszczyk" autorstwa Dominiki @dominikacaddick namieszała mi w głowie totalnie. Im dalej w las, tym większy chaos gościł w mojej głowie. W pewnym momencie pomyślałam, że mam chyba nie równo pod sufitem. „Nie koziołek, nie biedronka, lecz to ja, zając Poziomka!". No cóż mogę napisać? Autorka bez skrupułów wpuściła mnie w maliny. Wy pewnie też dacie się wodzić za nos.
Każde z opowiadań jest wyjątkowe na swój sposób. Twórcy antologii prezentują obraz mężczyzn z uwzględnieniem różnych perspektyw, co nadaje całej książce wielowymiarowości. Dla mnie ta książka jest jak „koktajl z endorfin wypreparowanych z uroczej, gapowatej pandy". Z całego serca polecam ten zbiór opowiadań 🤍