* * *

nie jestem tym ani tamtym

choć wszystkim bywam po trochu

sobą nie jestem

gdy kimś się staję

bo nie wiem nawet

gdzie koniec mój

i czy był początek…


Tomik ten jest debiutem poetyckim Moniki Pertek - Koprowskiej, jednak dojrzała sinusoida emocjonalna, jaka wypływa z Jej wierszy tworzy mozaikę wnikliwych, intymnych zwierzeń, które Poetka obrazowo kreśli ze szczególnym pietyzmem oddając wiele z siebie i swoich odczuć. Pertek - Koprowska wodzi nas za nos, czasami przekomarza się słowem, umiejętnie rozmarza uczuciową huśtawką, jednak wszystko w odpowiedniej dawce. Refleksyjny ton tomiku przecina również charyzma sensualnej duszy kobiecej, której pierwiastek odsłania podmiot liryczny, zaglądając w nasze najciemniejsze zakamarki serca.

Codzienność, zwykłe pragnienia, tęsknoty, wspomnienia, dostrzeganie unikalności chwil, ich ulotności, kruchości, które Poetka wyłapuje z ogromną dozą wrażliwości, lepiąc przy tym skromną metaforyczną lirykę, to zdecydowany ton tomiku - nadaje mu ewidentną nutę i swoistą linię egzystencjalno - emocjonalnych ścieżek, na które my - Odbiorcy - nieświadomie wchodzimy zostawiając wyraziste ślady. I nic Poetce nie jest obce. Ani piękno natury i jej nadzwyczajny kod genetyczny, ani miłość, ani zwykły ból: "jak boli ta cisza/ zmącona szeptem/ zegara/ co przypomina o przemijaniu// rozszerzone źrenice…// wszystkimi zmysłami/ całym sobą łykasz/ tę przerażającą chwilę – ułamek wieczności." Przestrzenie, jakie zostawia nam podmiot liryczny na przemyślenia to jakby czas dla siebie i uporządkowanie myśli.

"Mówię tylko szeptem" Moniki Pertek - Koprowskiej dotyka powierzchni egzystencjalnej nie tylko dzięki melodyjnemu wydźwiękowi między wersami, ale nade wszystko dzięki czułym, trafnym, ekspresyjnym frazom, układającym się w niezwykle sugestywną lirykę, po którą sięgam z wielką przyjemnością. I chociaż to debiut poetycki, Poetka pokazuje wielką klasę, subtelność, swoją głęboką kobiecość. Te wiersze układają się w piękną historię, w której tęsknota za miłością wysuwa się na plan pierwszy, tworząc mozaikę emocjonalno - refleksyjną. Są mi bardzo bliskie i śmiem twierdzić, iż wielu Odbiorców przejrzy się w nich, jak w lustrze, znajdzie odpowiedzi na dręczące pytania. Polecam!


http://nietypowerecenzje.blogspot.com/2020/05/mowie-tylko-szeptem-monika-pertek.html

* * *

nie jestem tym ani tamtym

choć wszystkim bywam po trochu

sobą nie jestem

gdy kimś się staję

bo nie wiem nawet

gdzie koniec mój

i czy był początek…


Tomik ten jest debiutem poetyckim Moniki Pertek - Koprowskiej, jednak dojrzała sinusoida emocjonalna, jaka wypływa z Jej wierszy tworzy mozaikę wnikliwych, intymnych zwierzeń, które Poetka obrazowo kreśli...

Pragnieniem podmiotu jest "uśmiech pogodny", a więc poczucie, że jest ktoś życzliwy, że ktoś stoi obok, wspiera, prowokuje do radości. Choć nastrój przez niemal cały zbiór jest raczej melancholijny, to jednak nie przytłacza, a zmusza do konfrontacji z naszą wrażliwością, z trudnymi emocjami, pobudza empatię, a może i uświadomi jak ważne jest to, co mamy. Że trzeba dbać o ludzi, póki są z nami, że warto doceniać ulotne chwile i po prostu być (żyć w pełni).

Piękny, refleksyjny, ale uciekający od patosu, debiut poetycki. Zachęcam!

Więcej: https://dajprzeczytac.blogspot.com/2020/05/mowie-tylko-szeptem-monika-pertek.html

Pragnieniem podmiotu jest "uśmiech pogodny", a więc poczucie, że jest ktoś życzliwy, że ktoś stoi obok, wspiera, prowokuje do radości. Choć nastrój przez niemal cały zbiór jest raczej melancholijny, to jednak nie przytłacza, a zmusza do konfrontacji z naszą wrażliwością, z trudnymi emocjami, pobudza empatię, a może i uświadomi jak ważne jest to, co mamy. Że trzeba dbać o...

urzekła mnie szczerością i czułością wierszy

urzekła mnie szczerością i czułością wierszy