Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli interesuje Was balet, ale do tej pory nie wiedzieliście skąd zdobyć wiedzę na jego temat temat, to książka Mój balet. Opowieść o tańcu: od szkoły do sceny będzie doskonałym sposobem. Aneta Wira-Ostaszyk, czyli jedna z autorek tej książki, to baletnica w zespole Polskiego Baletu Narodowego, szerzej znana jako Simple Dancer’s Life. Uwielbiam ją za pokazywanie pracy tancerki od kulis oraz za jej podejście do tańca i do swoich osiągnięć. Bardzo byłam ciekawa, co napisze w swojej książce o obiecującym tytule Mój balet. Okazało się, że to kopalnia wiedzy o tym tańcu. Dowiemy się z niej, jak wygląda nauka w szkole przygotowującej do tego wymagającego zawodu, jak wygląda życie baletnicy i że tak naprawdę, żeby być dobrym tancerzem, trzeba uczynić z baletu styl życia. Poznamy również szczegóły związane z pracą tancerki – te dotyczące prób, samego budynku teatru, struktury zespołu, w którym tańczy, historii baletu, i wszelkich innych potrzebnych informacji – np. jest tam także krótki poradnik jak dobrać pointy, a nawet trochę informacji o pozycjach i wybranych figurach wraz ze zdjęciami (co jest świetne, i bardzo mi się przyda, bo od zawsze mam problem z zapamiętaniem, która ręka do której nogi, w której pozie). W ogóle cała książka jest pełna cudnych zdjęć, a na dodatek wydrukowana na fantastycznym papierze. Na końcu znajdziemy również opisy najbardziej popularnych spektakli baletowych. “Mój” balet Autorki uczyniły ze swojej książki omnibus, który będzie idealnym źródłem wiedzy dla wszystkich zainteresowanych tą sztuką tańca, w szczególności dla osób, które chcą rozpocząć naukę w szkole baletowej, lub ich rodziców. Natomiast raczej nie da się z tej książki baletu pokochać. Co najwyżej zrozumieć i zauważyć więcej szczegółów podczas spektaklu. Mój balet. Opowieść o tańcu od szkoły do sceny Tytuł sugerował, że będzie tam więcej prywatnych informacji, jak wyglądała jej własna droga, uczucia, emocje, trudności. Sądziłam, że znajdę tam inspirację i chociaż trochę historii “od serca”, opowiadających jak wyglądała jej osobista droga do sceny. Niestety znalazłam tam niewiele – pojedyncze anegdoty ze szkoły, czy ze spektakli. Wszystko to jest oczywiście ważne i ciekawe, bo na przykład nie wiedziałam, że biżuteria używana do przedstawień jest specjalnie przygotowywana (kolie są na rzepach :O ),ale czegoś mi jednak zabrakło. Powiedzmy, że spodziewałam się bardziej inspirującej książki, natomiast jest ona bardzo praktyczna. Przekraczanie własnych granic Balet jest cudownym tańcem i zgodzę się ze spostrzeżeniem autorki, że każdy kolejny trening to jest przekraczanie kolejnych swoich barier i możliwości. Za to go uwielbiam, choć należy na pewno do jednych z najtrudniejszych wyzwań, z jakimi miałam w życiu do czynienia. Ogromnie szanuje i podziwiam wszystkich, którzy tańczą balet profesjonalnie. To życie pełne poświęceń oraz ciężkiej pracy.