Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeciwieństwa się przyciągają - to stwierdzenie pasuje do tej książki jak ulał. Głównych bohaterów różni praktycznie wszystko, a mimo tego nie potrafią bez siebie żyć. W trakcie lektury poznajemy trzy kobiety, uczące się na jednym z amerykańskich uniwersytetów. Przez pierwszą połowę książki możemy uczestniczyć w życiu studenckim, które polega głównie na piciu, paleniu, braniu narkotyków, rzyganiu i sypianiu z kim popadnie. Wiem, że młodość rządzi się swoimi prawami, ale to czego możemy być świadkami w trakcie czytania lektury przechodzi ludzkie pojęcie. Sama jeszcze niedawno byłam studentką i wiem jak to jest balować przez całą noc, a rano obudzić się z gigantycznym kacem. Olanie egzaminu dla imprezy również nie było mi obce. Człowiek robił różne głupoty, ale nie przypominam sobie, żeby którakolwiek z otaczających mnie osób mogła pochwalić się aż taką demoralizacją. Szkoda, że autorka nie uwypukliła powodów występowania takich zachowań. Gdyby skupiła się bardziej na wpływie doświadczeń z dzieciństwa na kształtowanie poczucia własnej wartości i późniejszych relacji, książka wypadłaby o niebo lepiej. Tymczasem dostałam szczegółowe opisy libacji i bzdurnych zachowań, co trochę odbierało mi przyjemność z czytania, a wręcz kilkakrotnie miałam ochotę skrócić swoje męki i odłożyć lekturę. Niestety nie zrobiłam tego z nadzieją, że akcja nabierze tempa. Druga połowa książki okazała się być równie bzdurna, jak i pierwsza. Poznajemy losy kobiet po 20 latach od traumatycznych wydarzeń, jakie miały miejsce za czasów uniwersyteckich, kiedy to jeden ze studentów zakończył swój żywot. Przyjaciółki zawarły tzw. pakt milczenia, ale po tylu latach kompletnie nic się nie zmieniło. Nadal są głupie, płytkie i puste (wszystkie inne synonimy tych słów będą tu pasować). Aha, zapomniałabym. Autorka ma jakąś niepohamowaną chęć obdarzania swoich bohaterów rakiem. Co drugi bohater na to umiera, choruje bądź dopiero zamierza zachorować. Cóż, wydaje mi się, że na świecie istnieje mnóstwo chorób i naprawdę można było się wykazać trochę większą kreatywnością. Patrząc na to, czym najchętniej zajmowali się główni bohaterowie, najbardziej pasowałaby tu marskość wątroby.