Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedno zdanie opisuję tę książkę: "Papier jest cierpliwy". Niestety jest to największy gniot jaki przeczytałem w życiu. Jedyny rozdział, który coś wnosi do tematu to ten poświęcony kuchni libańskiej. Poza tym szokujące jest, że ktoś to wydaje. Pozycja ta to wszechogarniająca historia wiary autorki, gdzie słowo bóg pisany dużą literą pojawia się chyba ze 100 razy. Być może wspaniała pozycja do sprzedaży w kościelnym sklepiku po mszy, ale na pewno nie ciekawa książka o Libanie czy jego mieszkańcach. Nie podobały mi się pompatyczny i sztuczny ton autorki czy wyższość.w stosunku do Syryjczyków. Nie polecam!