Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trochę mam problem o oceną książki. Z jednej strony temat, prawie nie spotykany w tej formie w literaturze a z drugiej strony sposób opisu paru pokoleń przodków oraz licznych ciotek, wujków, stryjków kuzynów itd. Można się w tym pogubić. Sporo powtórzeń i powrotów wątków do wcześniej opisanych. Po uważnym przeczytaniu jednak to wszystko się układa w drzewo genealogiczne a osobiste rozważania na temat rodziny i swych motywacji są naprawdę odkrywcze i wspaniale przedstawione. W tle kawał historii w burzliwych czasach na kresach. Dzieci Kazimiera, zarówno posiadający prawo do nazwiska ojca jak i te z nieprawego łoża są dziećmi Kazimiera i są wszyscy krewniakami. To jest motto opowieści.