Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zacznę od kontrowersyjnego stwierdzenia, otóż żadna firma farmaceutyczna nie jest zainteresowana wyleczeniem pacjenta, bo właśnie z jego niewyleczenie żyje. Proste. Biznes. Teraz wiemy o opiatach, wcześniej o radzie a o czym nas poinformują za 50 lat? 20? 10? Książka jest inna niż się spodziewałam ale nic jej to nie ujmuje, chwalić i polecać będę. Reportaż jest, ogólnie ujmując, o opiatach i pochodnych, osadzony w trzech różnych kulturowo społecznościach Ameryki. Zaczęło się "niewinnie" od opiatów, później morfina, heroina a to wszystko długo przed antybiotkami. A, że możliwości było niewiele to "leki" te stosowano od bólu zęba po menstruacyjne, pooperacyjne, kontuzje do alkoholizmu i wszystkich innych. W temacie tych środków autorka opisuje jak to wygląda z punktu widzenia medycyny, polityki, finansów, marketingu... Mało tu miejsca choć z chęcią bym się rozpisała. Co bardzo istotne, dociera do ludzi uzależnionych, rodziców, którzy pochowali własne dzieci, policjantów, lekarzy, dilerów, przedstawicieli firm farmaceutycznych. Mając na uwadze powyższe, jakby nie patrzeć, to książka o narkomanii; absurdach leczenia, aspektach prawnych, programach rządowych i wielu innych. Czytanie tej książki niosło za sobą wielkie fale emocji. Niedowierzania, bezsilności, złości. Nerwy są tym większe, że to wszystko dzieje się w czasach nam współczesnych. Ile tam jest opisanych ludzkich tragedii to w głowie się nie mieści, i wiecie, to tacy ludzie z naszego sąsiedztwa, pracy, koledzy naszych dzieciaków. Wymieniane liczby, statystyki, procenty są wstrząsające!  Wkurzam się bardzo, bo kolejny raz utwierdzana jestem w przekonaniu, że ludzie dla kasy albo zrobią wszystko albo udają, że nic nie widzą/wiedzą. Nie jest to lekko pisany reportaż, a to za sprawą liczb, nazw, nazwisk itp. itd. jednak temat sprawia, że trudno odłożyć. Bardzo polecam.