Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nijolė Miliauskaitė (1950 – 2002)

Litewska poetka Nijolė Miliauskaitė urodziła się 23 stycznia 1950 roku we wsi Išlandžiai w rejonie łoździejskim (Lazdijų rajonas) na Litwie. Studiowała lituanistykę na Uniwersytecie Wileńskim, pracowała w Litewskim Archiwum Państwowym, w Pałacu Książek (Knygų rūmai),w redakcji gazety Kalba Vilnius (Mówi Wilno). Była żoną, opiekunką, pierwszą czytelniczką, organizatorką życia domowego i literackiego wybitnego litewskiego poety Vytautasa P. Bložė (razem m.in. odwiedzili Polskę na początku lat 90.). Nijolė Miliauskaitė wiersze zaczęła pisać jeszcze w szkole, chociaż debiutowała dosyć późno, w 1985 roku – tomikiem Uršulės S. portretas (Portret Urszuli S.; w 1986 r. tomik został nagrodzony Nagrodą im. Zigmasa Gėlė, przyznawaną za debiut poetycki). W 1988 roku ukazał się zbiór wierszy Namai, kuriuose negyvensim (Dom, w którym nie zamieszkamy). Także kolejne tomiki poetki nie pozostały niezauważone. Tomik Uždraustas įeiti kambarys (Pokój bez wstępu),wydany w 1995 roku, został uznany przez Związek Pisarzy Litwy za „Książkę Roku”. Wydany w 1999 roku tomik Sielos labirintas (Labirynt duszy) jest swoistym podsumowaniem dorobku poetyckiego Nijolė Miliauskaitė. W tym samym roku poetka otrzymała Nagrodę Jadźwingów (za najlepszy tomik poezji, wręczaną podczas jednego z najważniejszych festiwali poezji na Litwie Poetinis Druskininkų ruduo – Jesień Poezji w Druskienikach),a rok później – prestiżową litewską Nagrodę Narodową. Nijolė Miliauskaitė zmarła w wieku 52 lat, 25 marca 2002 roku, została pochowana na cmentarzu Antokolskim w Wilnie.