Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno żadna książka tak bardzo mnie nie zmęczyła. Zacznijmy od tego co skłoniło mnie do jej dokończenia. Po 1. nie lubię zostawiać niedokończonych pozycji. Po 2. autor przywoływał ciekawe przykłady. Po 3. wierzyłam, że znajdę jakąś cenną radę, wskazówkę na zarządzanie swoim czasem i praktycznie na samym końcu zostałam zmotywowana do skorzystania z jednej z metod przedstawionych przez autora. Ciekawym pomysłem było podsumowanie rozdziałów i dla mnie samo takie zestawienie zdecydowanie by wystarczyło, aby wyciągnąć z tej książki wnioski, który udało mi się wysnuć. A teraz z drugiej strony, co mnie od niej odtrącało. Zgadzam się z opiniami, że głównymi odbiorcami tej książki są pracownicy korporacji. Może gdybym miała takie doświadczenia za sobą to bardziej przemówiłaby do mnie ta książka. Przez kilka momentów miałam wrażenie jakby autor sam męczył się przy pisaniu tej książki. Uważam, że Tony Crabbe ma naprawdę ogromną wiedzę i doświadczenie, ale nie do końca potrafił przekazać to w przystępny, interesujący sposób. Podsumowując, po przeczytaniu tej pozycji wcale nie mam więcej czasu, nie poznałam metody na to jak dobrze żyć w epoce nadmiaru i też wcale nie oczekiwałam żadnej cudownej recepty. Chciałam poznać jakieś wskazówki na zarządzanie czasem, które mogłabym wdrożyć w swoją codzienność, ale niestety większość rad autora po prostu do mnie nie przemówiła.