Jesteśmy społecznością, która kocha książki

“Do pralni” Sophie Daull @wydawnictwoformat jest moim zdaniem wyjątkową powieścią. Opowiada o byłym więźniu, który po wcześniejszym wyjściu z zakładu karnego zostaje pracownikiem służb miejskich w małej francuskiej miejscowości. Prawo stanowi, że jego zbrodnia zostanie utajniona, a on będzie mógł żyć anonimowo. Wszystko zmienia się, gdy w telewizji widzi córkę kobiety, którą zamordował. Córka została pisarką i dziwnym zbiegiem okoliczności będzie na spotkaniu autorskim w owej miejscowości. Czy będzie miał odwagę spojrzeć jej w oczy, czy ona będzie zdolna mu przebaczyć? Powieść napisana jest dwugłosem, a tempo akcji przyspiesza wraz ze zbliżaniem się terminu spotkania autorskiego. W momencie kulminacyjnym tempo nabiera szybkości bicia serca. Sprawia to wrażenie pośpiechu, stresu i napięcia oraz poczucia, że gdy odłożymy książkę to wszystko przepadnie. Książka jest wyjątkowa pod jeszcze jednym względem. Matka autorki została zamordowana w 1985 roku. Nie udało mi się dotrzeć do informacji ile w tej książce jest autobiografii, a ile to fikcja. Mimo to sądzę, że dużo przemyśleń pochodzi od samej autorki albo wyobrażenia autorki o tym jak by to przebiegało. A może wszystko to jest wymysłem, przemyśleniem chwili?