Andrzej Krzysztof Kunert

Niestety, moim zdaniem, autor nie wykorzystał w pełni możliwości, jakie daje przedstawienie postaci w pozycji biograficznej. Najbardziej brakuje według mnie zagłębienia się w życie osobiste, rodzinne. Bez tego otrzymujemy trochę „pomnikowe” i nieskazitelne przedstawienie bohatera, , bez codziennych życiowych problemów i wyborów. Nie dowiemy się, co Antonii Chruściel lubił jeść, co pić, jak spędzał wolny czas, jakim był ojcem, jakim mężem. Recenzowana praca przedstawia bohatera wyłącznie jako żołnierza, a nie osobę prywatną. Tego najbardziej mi brakuje w tej książce. Kolejną sprawą, na którą pragnąłbym zwrócić uwagę, jest to, że wiele cytatów przytacza sam autor. Relacje, fragmenty dokumentów, rozkazów, oceny, elementy innych opracowań stanowią bardzo znaczną część pozycji. Nie jestem w pełni przekonany, czy tych cytatów nie jest po prostu zbyt wiele. Może lepszym rozwiązaniem byłoby umieszczenie np. relacji Jana Rzepeckiego, Kazimierza Iranka-Osmeckiego, Stanisława Webera (tych dotyczących „Montera”),czy też ocen A. Chruściela przez jego przełożonych z przedwojennej armii, w zamieszczonych na końcu książki Aneksach. (https://historia.org.pl/2012/11/30/komendant-podziemnej-warszawy-a-k-kunert-recenzja/)