Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dostałam to w prezencie w czasach szkoły podstawowej i przeczytałam z wielkim zainteresowaniem. Mnóstwo przydatnych wieści, o zależności barwy płomienia od temperatury i składu chemicznego, jak zrobić higrometr, atrament sympatyczny, lustro, zdjęcie na liściu, a nawet bombę (wymieszać utarte z osobna wagowych 75 % azotanu potasu, 15 % węgla drzewnego i 10 % siarki, zaś gdy użyć azotanu sodu ładunek będzie odporny na wilgoć). Tu po raz pierwszy przeczytać mogłam o "flogistonie" i jak pisarz Korolenko w syberyjskiej tajdze tęsknił za ciepłem ogniska (o tym, że był tam na zesłaniu dowiedziałam się później, lecz coś przeczuwałam). Poznałam następnie kilka podobnych książek, jak "Bazar Chemiczny", jednak ta spodobała mi się najbardziej. Wszystkie doświadczenia przerobiłam teoretycznie, jakby powiedział Cornelius w "Piątym Elemencie". Bez zakładania laboratorium. Tak jest i oszczędniej i bezpieczniej.