Jean Morvan

Pierwsza część "Żołnierza Imperialnego" dotyczy poboru i wyposażenia głównie w latach 1800-1814. Rozdział dotyczący poboru, rok po roku przedstawia nam sytuację dotyczącą wciągania kolejnych roczników do armii oraz problemów związanych z konskrypcją i innymi sprawami. Dostajemy tutaj całościowy obraz jak wyglądał pobór oraz jakie zmiany występowały w poszczególnych latach. Bardzo ciekawie została oddana cała machina urzędnicza oraz w ogóle problematyka dezerterów i uchylających się od poboru. Drugi rozdział jest już poświęcony wyposażeniu i jego formuła pod względem technicznym się nie zmienia. Morvan praktycznie rok po roku opisuje umundurowanie, uzbrojenie, oporządzenie, środki transportu, konie, kwatery i orły, sygnalizując zachodzące w różnych latach zmiany. Tutaj również otrzymujemy wizerunek tego jak Cesarstwo radziło sobie z wyposażeniem i jego brakami oraz jak próbowano łatać dziury w uzbrojeniu czy umundurowaniu. Autor bardzo często odnosi się do innych krajów europejskich tamtego okresu, szukając porównań między nimi i a Francją. Jeśli chodzi o styl to mały minus, bo autor był negatywnie nastawiony do Napoleona(Morvan wydał swoje dzieło w 1904 roku),czego zresztą nie potrafił ukryć w swojej książce, więc trochę to irytuje podczas lektury. Na minus również trzeba zaznaczyć, że Morvan dość luźno traktował niektóre źródła, więc wybierał takie pamiętniki, listy czy wspomnienia, które mu pasowały.