Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Balys Sruoga obserwował życie obozu od zupełnie innej strony niż większość więźniów, pracował większość czasu w kancelarii obozowej. Pozwoliło mu to poznawać plotki, wieści oraz sekrety. Plan spisania wspomnień obozowych prawdopodobnie pojawił się jeszcze w obozie. Pracując w kancelarii interesował się tajnymi dokumentami, zbierał materiały, kopiował listy więźniów, starał się zapamiętać jak najwięcej szczegółów. Skrupulatnie opisał codzienne życie w obozie, egzekucje, stosowane tortury oraz metody wyniszczania więźniów. Sruoga dzieli się także z czytelnikami informacjami o strukturze obozu, działających zakładach, warsztatach, umowach SS z firmami prywatnymi i rozliczeniach. Merytorycznie jest to bardzo bogata pozycja, ale warto zwrócić także uwagę na warstwę literacką. Przerysowanie i satyra we wspomnieniach Sruogi wywołują czasem śmiech, ale zawsze przez łzy i zaciśnięte gardło. Autor szeroko posłużył się groteską i ironią, język Lasu bogów jest specyficzny, ale wydaje się, że dobrze oddaje atmosferę miejsca.