Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaczęło się od studiów dziennikarskich w Sheffield University na których się poznali. Spędzali wspólnie wiele godzin w barach na rozmowach o życiu, związkach i miłości. Obecnie Laura Tait jest pisarką, publicystką oraz współpracuje z poczytnymi magazynami „Shortlist” i „Stylist”. Jimmy Rice jest dziennikarzem sportowym. Książka „Najlepsze, co mnie w życiu nie spotkało” jest wynikiem ich współpracy. Historia Holly i Alexa zaczyna się gdy są młodzi. Jeszcze jako dzieci zostają przyjaciółmi. Rzeczywistość w końcu ich rozdziela, oboje wkraczają w dorosłość. Holly jedzie na studia do Londynu, a Alex idzie na uczelnie w Yorku by być bliżej ojca. Po jedenastu latach los ponownie krzyżuje ich ścieżki. Oboje dobiegają trzydziestki. Alex właśnie zmienił pracę i przeprowadza się do Londynu, a Holly pracuję jako asystentka, a na dodatek ma romans z szefem. Czy ich życie jest takie jakie sobie wyobrażali? Trudno stwierdzić, raz się cieszą, raz się żalą. Niepotrzebnie komplikują sobie życie z powodu niedomówień. Opowieść jaka została nam zaserwowana bardziej pasuje do studentów, a nie dorosłych ludzi. Mam wrażenie, że zarówno główni bohaterowie i drugoplanowi są niedorozwinięci emocjonalnie. Ona go kocha skrycie, ale wierzy, że on jej nie chce. On użala się nad sobą, bo ją kocha, ale nigdy nie odważy się jej o tym powiedzieć. Tak naprawdę sami siebie stwarzają problemy tam gdzie ich nie ma. I jeszcze jedno. To miało być zakończenie? Szczerze liczyłam na więcej dramatyzmu i więcej komplikacji. Książka nie zrobiła na mnie zbyt dobrego wrażenia, kolejna nijaka propozycja od pseudo pisarzy. Po tym co przeczytałam jestem w stanie uwierzyć, że pomysł i koncepcja książki powstała w barze. Posunęłabym się dalej i stwierdziła, że na kolanie. Niektórzy naprawdę powinni zostać przy tym czym są dobrzy, a pisarstwo na pewno nie należy do tej kategorii. http://librarycorner4all.blogspot.com/2015/05/13-recenzja-najlepsze-co-mnie-w-zyciu.html