Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wiersze są średnie, ale nie, że jakieś okropne, nie ma wstydu, po prostu są lekko ponad przeciętną, ot takie sobie, ale co mi się bardzo podoba to to ujęcie relacji matka-córka w rozmowach telefonicznych i tekstach pobocznych, takie to prawdziwe. Trochę smutne, a trochę po prostu ukazujące nam naszą przyszłość, po prostu, dosyć neutralną. Bo kto się nigdy nie bał stracić matki, no kto? Wyzwanie czytelnicze LC kwiecień 2021: Przeczytam książkę z okładką w moim ulubionym kolorze: czarny (15).