Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fajna popularnonaukowa pozycja w starym stylu, tj. nie uciekająca od szczegółów fizycznych, które powinny być zrozumiałe dla człowieka ze średnim wykształceniem. Czytałem to z przerwami od ubiegłego roku. W toku lektury zdarzyły mi się ze dwa miejsca, na których utknąłem, np. przy opisie powstawania niżu barycznego i związanego z nim cyklonu--musiałem poszperać w internecie aby jako tako zrozumieć dlaczego linie prędkości powietrza frontowego ulegają zakrzywieniu. W końcu rozumiem znaczenie słynnego pojęcia "frontu atmosferycznego" z prognozy pogody. Otóż to nie tylko oznacza napływ innej masy powietrza, ale przede wszystkim oznacza to starcie ze sobą dwóch mas o różnych właściwościach: np. ciepła masa wspina się na chłodną, stygnie, skrapla się para wodna, powstają chmury warstwowe--mżawka i umiarkowane opady. Albo zimna masa wciska się pod ciepłą, a przyhamowany u dołu gruntem front chłodny gwałtownie wypycha w górę ciepłe powietrze tworząc chmury burzowe i deszczowe. A że powierzchnia frontowa, oddzielająca ciepłe i chłodne masy powietrza może mieć setki kilometrów rozciągłości, to ten front może przechodzić nam nad głowami przez cały dzień, kształtując pogodę... Autor też omawia zachowanie się samych mas powietrza (już po przejściu frontu)--arktycznych, polarnych, kontynentalnych, zwrotnikowych, itd. Jak oddziaływanie z ziemią wpływa na ewentualne powstawanie chmur, burz, itd. Autor poświęca również uwagę kształtowaniu się pogody w górach, np. omawia mechanizm wiatru halnego, który mijając wierzchołek góry się ociepla... Również omówiona jest pogoda nad morzem i zbiornikami wodnymi: zjawisko bryzy (porannej/wieczornej). Na sam koniec mamy krótki rozdział o "wzrokowym przewidywaniu pogody", na podstawie widocznych chmur, itp. Tutaj tylko drobny mankament, że reprodukcje fotografii chmur są słabej jakości (zapewne po 50 latach od wydrukowania trochę się popsuły) i trudno na nich się czegokolwiek nauczyć.