Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po oryginalnej "Wojnie światów" przyszedł czas na autoryzowaną kontynuację Baxtera, "Masakrę ludzkości". Objętościowo to księga znacznie większa. I niestety ciągnie się i ciągnie, nie porywa. Mamy tu inne spojrzenie na temat, niż pierwotnie, nieco inny przebieg akcji, niż bym sobie tego życzył, mniej interesujące wątki i jakoś tak mało tej tytułowej masakry. Baxter, z którym miałem do tej pory do czynienia, poniżej pewnego poziomu nie schodził, ale tutaj coś nie wyszło.

Po oryginalnej "Wojnie światów" przyszedł czas na autoryzowaną kontynuację Baxtera, "Masakrę ludzkości". Objętościowo to księga znacznie większa. I niestety ciągnie się i ciągnie, nie porywa. Mamy tu inne spojrzenie na temat, niż pierwotnie, nieco inny przebieg akcji, niż bym sobie tego życzył, mniej interesujące wątki i jakoś tak mało tej tytułowej masakry. Baxter, z...

Po zabytkową "Wojnę światów" sięgnąłem dowiedziawszy się, że spod pióra Stephena Baxtera wyszła autoryzowana kontynuacja, która wpadła w moje ręce w pierwszej kolejności i musiała tym sposobem zaczekać na swoją kolejkę. Przed przystąpieniem do lektury odświeżyłem temat filmowymi ekranizacjami z 1953 oraz 2005 roku, które zinterpretowały wątek inwazji obcych na swój sposób. Książka zostawiła w mojej ocenie oba filmy w tyle.

Czytało się ekspresowo, zapewne po części dzięki tłumaczeniu, które cofało nas w czasie o dziesięciolecia - nie brakowało zwrotów czy określeń, które ostatni raz słyszałem z ust nieżyjących już babci i dziadka. Anglia początku XX wieku, starcie technologii różnych planet, starcie codziennych potrzeb i natury ludzkiej z obcą siłą i "końcem świata", wyobrażenie obcej formy życia od biologii po maszyny czy postać i dylematy głównego bohatera tworzyły opisaną zwięźle i prostym językiem, spójną i przykuwającą uwagę całość. I na koniec opowieści nadeszła wielka ulga... albo dwie, które podniosły na duchu.

Wydanie to przeplatały liczne szkice, którym artyzmu odmówić nie można, ale które swoją obecnością próbują niestety wyręczyć naszą wyobraźnię. Dla mnie mogłoby ich nie być, albo mogłyby być wydane osobno jako dodatek, po który sięgniemy dopiero po zakończeniu lektury (skoro o dodatkach mowa - razem z książką dostajemy stylową zakładkę). Teraz pozostaje sprawdzić co działo się u Baxtera w kolejnej inwazji obcych w "Masakrze ludzkości".

Po zabytkową "Wojnę światów" sięgnąłem dowiedziawszy się, że spod pióra Stephena Baxtera wyszła autoryzowana kontynuacja, która wpadła w moje ręce w pierwszej kolejności i musiała tym sposobem zaczekać na swoją kolejkę. Przed przystąpieniem do lektury odświeżyłem temat filmowymi ekranizacjami z 1953 oraz 2005 roku, które zinterpretowały wątek inwazji obcych na swój sposób....

Książek o Enzo powstały dziesiątki, jeśli nie setki, ale ta jest trochę inna. To zapis rozmowy z synem Enzo z "drugiej rodziny", Piero. Zapis rozmowy, która tak naprawdę mogłaby ciągnąć się przez kilka tomów, setki tematów, a i tak nie wyczerpałaby wszystkiego, o czym chciałoby się dowiedzieć, o czym chciałoby się przeczytać. Dowiadujemy się bardzo wiele o Enzo, o życiu prywatnym, o poglądach, o podejściu do ludzi i swojej pracy, o jego kierowcach, o podejściu do maszyn. Ale każdy wątek wydaje się tu poruszany tylko powierzchownie, jedynie zarysowany, a często bez wstępnej wiedzy o czym lub o kim mowa zostajemy zostawieni z jednym czy dwoma zdaniami na temat, który nagle się urywa i rozmowa skacze na kolejny. Czyta się dobrze, ale pozostawia wielki niedosyt.

Książek o Enzo powstały dziesiątki, jeśli nie setki, ale ta jest trochę inna. To zapis rozmowy z synem Enzo z "drugiej rodziny", Piero. Zapis rozmowy, która tak naprawdę mogłaby ciągnąć się przez kilka tomów, setki tematów, a i tak nie wyczerpałaby wszystkiego, o czym chciałoby się dowiedzieć, o czym chciałoby się przeczytać. Dowiadujemy się bardzo wiele o Enzo, o życiu...