Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza i najlepsza książka Waris. Dzięki niej można poznać cząstkę zwyczajów i tradycji koczowników. Warto przeczytać.

Pierwsza i najlepsza książka Waris. Dzięki niej można poznać cząstkę zwyczajów i tradycji koczowników. Warto przeczytać.

Brak mi słów na temat tej książki.
Jestem nią totalnie zafascynowana. Już od pierwszej strony poczułam jak wkraczam w świat bohaterów, przemieszczam się między nimi i podglądam ich życie. Momentami śmieję się w głos, dalej zaś nie powstrzymuję się od płaczu.

Najbardziej w tej książce podoba mi się to, iż nie ma kręcenia i niedomówień. Jakub i Marlena wiedzą, że się kochają i mimo wielu utrudnień dążą do tego by być razem, bez szopek typu "kochamy się, jednak nie możemy być razem, bo tak będzie lepiej".

Książka "Woda dla słoni" jest rewelacyjna, chociaż przed przeczytaniem marnie ją oceniałam, czego gorliwie żałuję. Czuję jednak niedosyt. Byłoby wspaniale, gdyby autorka opisała także losy pary i ich zwierzaków w cyrku Ringling, potem moment kiedy z dziećmi opuszczają cyrk, no i część ich spokojnego życia w normalnym domu.

Ech, ta książka tak mnie wciągnęła, że nie odłożyłam jej dopóki nie przeczytałam ostatniej strony. Jak dla mnie to to jest jedna z tych, do których z pewnością wrócę.

Brak mi słów na temat tej książki.
Jestem nią totalnie zafascynowana. Już od pierwszej strony poczułam jak wkraczam w świat bohaterów, przemieszczam się między nimi i podglądam ich życie. Momentami śmieję się w głos, dalej zaś nie powstrzymuję się od płaczu.

Najbardziej w tej książce podoba mi się to, iż nie ma kręcenia i niedomówień. Jakub i Marlena wiedzą, że się...

Oznaczyłam jako przeczytaną, ale nie dałam rady i oddałam do biblioteki po trzecim podejściu do niej. Napisana jest po mistrzowsku, jednak jak dla mnie męcząco. Autor rozwleka się nad opisami czegokolwiek, przez co książka mnie strasznie nudziła. Temat jest kontrowersyjny i obrzydliwy, ale to mnie aż tak nie raziło.

Daję cztery gwiazdki tylko i wyłącznie za umiejętność pisania i pierwszoosobową narrację.

Oznaczyłam jako przeczytaną, ale nie dałam rady i oddałam do biblioteki po trzecim podejściu do niej. Napisana jest po mistrzowsku, jednak jak dla mnie męcząco. Autor rozwleka się nad opisami czegokolwiek, przez co książka mnie strasznie nudziła. Temat jest kontrowersyjny i obrzydliwy, ale to mnie aż tak nie raziło.

Daję cztery gwiazdki tylko i wyłącznie za umiejętność...