Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeden z moich ulubionych pisarzy znów tworzy bardzo specyficzny, wciągający nastrój. Opowieść o poszukiwaniu szczęścia i chęci wykorzystania życia na ile tylko się da, póki jest jeszcze czas..Odnoszę wrażenie, że większość bohaterek kreowanych przez Remarque'a jest do siebie podobnych: są to kobiety silne i odważne ale często ich odwaga bierze się chyba z przeświadczenia, że rychły koniec jest/może byc tak blisko, że nie ma sensu tracic czasu na strach, zamartwianie siebie czy innych - są odrobine w tej kwestii podobne do Scarlett O'Hara, która miała w zwyczaju mawiać gdyż przyszły kłopoty "teraz nie mam siły pomyślę o tym jutro". Lillian nie chce myśleć o swojej chorobie, pogodziła się z myślą, że nie ma dla niej ratunku i na tym koniec! Szaleńczo pragnie wyrwać się więc z ośrodka, w którym może tylko biernie czekać i oglądać śmierć. Znajduje kompana w osobie Clerfayta, który stracił sens życia i apatycznie podchodzi do życia dlatego przygoda jaką proponuje mu Lillian jest zachęcająca. Czytającv ten utwór nachodzi nas myśl, że wszystko jest takie cenne w zwykłej prozie zycia, czas dużo czasu na wszystko na najbanalniejsze czynności jest czymś bezcennym i nieosiągalnym dla Lillian, a często tak niedocenianym przez ludzi, którym Niebo dało błogosławieństwo dłuższego życia. Tytuł choćby w przekładzie angielskim jest znacznie bardziej adekwatny do nastroju i fabuły. Czyta się tę książkę ze smutną melancholią, ale pozwala ona dostrzec ile szcześcia mamy, którego tak często nie możemy dostrzec.

Jeden z moich ulubionych pisarzy znów tworzy bardzo specyficzny, wciągający nastrój. Opowieść o poszukiwaniu szczęścia i chęci wykorzystania życia na ile tylko się da, póki jest jeszcze czas..Odnoszę wrażenie, że większość bohaterek kreowanych przez Remarque'a jest do siebie podobnych: są to kobiety silne i odważne ale często ich odwaga bierze się chyba z przeświadczenia,...

Polecam jako lekka odprężającą książkę na deszczowe dni. Umiejscowiona akcja w Anglii i Europie w latach głównie drugiej wojny światowej przysparza książce dodatkowy atut jakim jest klimat tamtych czasów. Przyjemnie się czyta.

Polecam jako lekka odprężającą książkę na deszczowe dni. Umiejscowiona akcja w Anglii i Europie w latach głównie drugiej wojny światowej przysparza książce dodatkowy atut jakim jest klimat tamtych czasów. Przyjemnie się czyta.

Zaznaczam "dobra" ponieważ świetne jest studium zła i zepsucia jakie przedstawia autor w głównej bohaterce markizie de Merteuil. Ta książka była cenna o tyle, że według mnie jest ona świetnym, wiernym portretem libertariańskiej zepsutej Francji XVIIIw., która jest przedstawiana wszędzie jako wzór elegancji, szyku i wytworności - ma być stolicą kultury jednak obok tych powierzchownych zalet i wzorów stamtąd płynących, arystokracja francuska, ziemiaństwo i inne warstwy były znacznie bardziej zdemoralizowane i powierzchowne niż w innych krajach tej epoki. Angielskie społeczeństwo na długo jeszcze przed epoką wiktoriańską było znacznie bardziej moralne i wartościowe, ale chyba ta specyficzna harmonia i ładu uszanowany przez pokolenia jest odwieczną cecha pewnych społeczeństw, której nie da się nabyć.

Zaznaczam "dobra" ponieważ świetne jest studium zła i zepsucia jakie przedstawia autor w głównej bohaterce markizie de Merteuil. Ta książka była cenna o tyle, że według mnie jest ona świetnym, wiernym portretem libertariańskiej zepsutej Francji XVIIIw., która jest przedstawiana wszędzie jako wzór elegancji, szyku i wytworności - ma być stolicą kultury jednak obok tych...

Uwielbiana przez mnie Jane Austen zachwyca jak zawsze. Świetna kreacja panny Crawford jako osoby mającej grać nieco popsutą, złą naturę ale bardzo delikatnie daje to do zrozumienia. Nie zawiedzie się ten kto liczy jak zawsze na sporą dawkę ironii i genialnie sportretowaną epokę. Kunszt!! Delikatność, elegancja, subtelność i humor w najlepszym wydaniu. Jak pisze w przedmowie Pani Anna Przedpełska-Trzeciakowska, jest to powieść w której poruszany jest wyraźnie motyw moralności bardzo interesujący oraz kwestia święceń i w wielu rozmowach bohaterów zarysowana jest problematyka tej drogi "kariery" jaką było dla niezbyt dobrze sytuowanego młodzieńca objęcie parafii w Anglii schyłku XVIII w.

Uwielbiana przez mnie Jane Austen zachwyca jak zawsze. Świetna kreacja panny Crawford jako osoby mającej grać nieco popsutą, złą naturę ale bardzo delikatnie daje to do zrozumienia. Nie zawiedzie się ten kto liczy jak zawsze na sporą dawkę ironii i genialnie sportretowaną epokę. Kunszt!! Delikatność, elegancja, subtelność i humor w najlepszym wydaniu. Jak pisze w przedmowie...

Świetna opowieść społeczno-obyczajowa obrazująca życie i zwyczaje bogatego mieszczaństwa niemieckiego końca XIX w. Genialnie Thomas Mann przedstawił typy charakterów swoich bohaterów często w przejaskrawiony sposób i z dużą dawką ironii starał się na ich przykładzie najczęściej wyszydzić ludzkie pozy i wady jak w przypadku Toni, Christiana i wielu innych. Czytając te ewidentnie wyszydzane cechy ma się wrażenie, że są one wciąż obecne czy to w osobach naszych znajomych, krewnych czy nawet w nas samych! Tragiczną według mnie kreacją jest Tomasz, który uosabia wszystkie cechy, jakby się mogło wydawać idealnego kupca, człowieka przedsiębiorczego jednak jego ambicja jest straszną chorobą, która niewidzialnie wkradła się w jego życie, odbierając mu z czasem wszystkie jego barwy by w końcu doprowadzić pośrednio do tragedii..Ciągle czegoś pragnie i goni poszukuje Boga i czasami także sensu istnienia, poddaje się melancholijnym rozmyślaniom nad wędrówką duszy, śmiercią. Cały utwór już w tytule zapowiada się tragicznie i ponuro. Taki nastrój dominuje przez niemal całość tego wielkiego dzieła i nawet w momentach wesołych, pomyślnych czytelnik znając złowieszcze słowa z tytułu "dzieje upadku rodziny" czuje wiszącą nad każdym radosnym wydarzeniem niechybny i gorzki koniec. Świetnie przedstawione są oprócz ludzkich charakterów, codzienne zwyczaje mieszkańców zamożnych, którzy bogactwo zawdzięczają własnej pracy i są "dorobkiewiczami z bogatą tradycją" i mogą poszczycić się przedsiębiorczymi przodkami co pewnie rekompensuje im brak arystokratycznych korzeni. Genialnie aczkolwiek miejscami zbyt bogato opisywane zwyczaje przy stole, i przy codziennych czynnościach.

Świetna opowieść społeczno-obyczajowa obrazująca życie i zwyczaje bogatego mieszczaństwa niemieckiego końca XIX w. Genialnie Thomas Mann przedstawił typy charakterów swoich bohaterów często w przejaskrawiony sposób i z dużą dawką ironii starał się na ich przykładzie najczęściej wyszydzić ludzkie pozy i wady jak w przypadku Toni, Christiana i wielu innych. Czytając te...

Absolutnie fantastyczna! Zdecydowanie jest moją ulubioną pozycją i będę do niej często wracać w całości - bo do poszczególnych fragmentów, które są odpowiednio zaznaczone, wracam stale! Niesłychane ciepło jakie to dzieło niesie ze sobą nieprzerwanie z każdą kolejną stroną oraz niezwykła delikatność i subtelność tego ponadczasowego utworu jest niesamowita. Naturalnie Lew Tołstoj mógł "odrobinę" koloryzować, kiedy opisywał poprzez swoich bohaterów ale nie tylko, cechy rosyjskiego społeczeństwa ale czyż nie jest to właśnie ten czar Wojny i Pokoju? Czytając miałam ogromny sentyment do "naszych wschodnich braci" i taki był pewnie po części zamysł autora, który znów jakże delikatnie ale zarazem dobitnie, przedstawia Napoleona i jego Wielką Armię jako niszczycieli sielskiego, harmonijnego życia poddanych cara. Szczególnie warto zwrócić uwagę na niesłychanie głębokie wywody filozoficzno teologiczne Piotra w rozmowach czy to z księciem Andrzejem czy z przypadkowo napotkanym człowiekiem. Nie sposób napisać wystarczająco wyczerpującej recenzji dla tak bogatego dzieła, mogę tylko napisać, że jest to przepiękna książka, w której brak przesady w opisach, brak libertyńsko-erotycznych i nachalnych scen, wszystko jest niesłychanie elegancko napisane i czytając ją miałam błogi uśmiech na twarzy graniczący często ze wzruszeniem - nie jestem skłonna do wzruszeń ale to magia tej książki! Opasłe tomy czyta się jednym tchem, któremu towarzyszy uczucie, że chciałoby się przeczytać jak najwięcej i jak najszybciej jednocześnie pragnąc by nigdy się nie kończyła i aby kartek nigdy nie ubywało! Genialny portret epoki i społeczeństwa oraz doskonała charakterystyka bohaterów!

Absolutnie fantastyczna! Zdecydowanie jest moją ulubioną pozycją i będę do niej często wracać w całości - bo do poszczególnych fragmentów, które są odpowiednio zaznaczone, wracam stale! Niesłychane ciepło jakie to dzieło niesie ze sobą nieprzerwanie z każdą kolejną stroną oraz niezwykła delikatność i subtelność tego ponadczasowego utworu jest niesamowita. Naturalnie Lew...

Absolutnie fantastyczna! Zdecydowanie jest moją ulubioną pozycją i będę do niej często wracać w całości - bo do poszczególnych fragmentów, które są odpowiednio zaznaczone, wracam stale! Niesłychane ciepło jakie to dzieło niesie ze sobą nieprzerwanie z każdą kolejną stroną oraz niezwykła delikatność i subtelność tego ponadczasowego utworu jest niesamowita. Naturalnie Lew Tołstoj mógł "odrobinę" koloryzować, kiedy opisywał poprzez swoich bohaterów ale nie tylko, cechy rosyjskiego społeczeństwa ale czyż nie jest to właśnie ten czar Wojny i Pokoju? Czytając miałam ogromny sentyment do "naszych wschodnich braci" i taki był pewnie po części zamysł autora, który znów jakże delikatnie ale zarazem dobitnie, przedstawia Napoleona i jego Wielką Armię jako niszczycieli sielskiego, harmonijnego życia poddanych cara. Szczególnie warto zwrócić uwagę na niesłychanie głębokie wywody filozoficzno teologiczne Piotra w rozmowach czy to z księciem Andrzejem czy z przypadkowo napotkanym człowiekiem. Nie sposób napisać wystarczająco wyczerpującej recenzji dla tak bogatego dzieła, mogę tylko napisać, że jest to przepiękna książka, w której brak przesady w opisach, brak libertyńsko-erotycznych i nachalnych scen, wszystko jest niesłychanie elegancko napisane i czytając ją miałam błogi uśmiech na twarzy graniczący często ze wzruszeniem - nie jestem skłonna do wzruszeń ale to magia tej książki! Opasłe tomy czyta się jednym tchem, któremu towarzyszy uczucie, że chciałoby się przeczytać jak najwięcej i jak najszybciej jednocześnie pragnąc by nigdy się nie kończyła i aby kartek nigdy nie ubywało!

Absolutnie fantastyczna! Zdecydowanie jest moją ulubioną pozycją i będę do niej często wracać w całości - bo do poszczególnych fragmentów, które są odpowiednio zaznaczone, wracam stale! Niesłychane ciepło jakie to dzieło niesie ze sobą nieprzerwanie z każdą kolejną stroną oraz niezwykła delikatność i subtelność tego ponadczasowego utworu jest niesamowita. Naturalnie Lew...

Niezwykle interesująca powieść, traktująca o wielu ważnych tematach, które genialny autor porusza i rozważa w licznych dialogach i arcy mądrych dysputach między bohaterami książki - mnichami, czyli jednymi z najbardziej światłych zdało by się przedstawicieli epoki średniowiecza, choć można czasami w to wątpić patrząc na kilku braci zakonnych. Szczególnie cenię dedukcję Wilhelma oraz jego niesamowicie mądre i logiczne uwagi, przemyślenia. Wiele razy zdarzyło mi się zatrzymać na moment by oddać się chwili refleksji. Tło historyczne przedstawione jest bardzo dobrze, można rozpoznac wiele postaci prawdziwych żyjących w tamtym okresie, co jeszcze lepiej pozwala przenieść się w czasie i umiejscowic powieść w konkretnym okresie dziejów Europy. Wspaniale oddany jest klimat opactwa, szczególnie tajemnicza biblioteka. Watek zbrodni bardzo ważny wątek i nadaje powieść mrocznego charakteru i skłania, przynajmniej mnie, do prób rozwiązania zagadki na własną rękę. Czyta się rewelacyjnie i niezwykle szybko !

Niezwykle interesująca powieść, traktująca o wielu ważnych tematach, które genialny autor porusza i rozważa w licznych dialogach i arcy mądrych dysputach między bohaterami książki - mnichami, czyli jednymi z najbardziej światłych zdało by się przedstawicieli epoki średniowiecza, choć można czasami w to wątpić patrząc na kilku braci zakonnych. Szczególnie cenię dedukcję...

Pierwsze opowiadanie o "romantycznej miłości" było niezbyt porywające, fabuła niekoniecznie ciekawa. Natomiast opowiadanie tytułowe było już nieco lepsze, opisujące częstokroć w minionych stuleciach spotykane małżeństwa dla pieniędzy czy prestiżu społecznego.

Pierwsze opowiadanie o "romantycznej miłości" było niezbyt porywające, fabuła niekoniecznie ciekawa. Natomiast opowiadanie tytułowe było już nieco lepsze, opisujące częstokroć w minionych stuleciach spotykane małżeństwa dla pieniędzy czy prestiżu społecznego.

Choć nie w pełni zgadzam się w poglądach z Tomaszem Hardym to muszę przyznać, że idealnie w swojej książce zobrazował jak bezkarni i zdegenerowani potrafią być przedstawiciele burżuazji czy bogatych dorobkiewiczów oraz ile nieszczęść niesie za sobą zniewolenie człowieka przez pewne konwenanse związane z przynależnością do warstwy społecznej. Zestawione jest to z prostotą i naturalnością oraz przede wszystkim świeżością ludu wsi. Jest to piękna historia o miłości ale i o cudownej dziewczynie, kobiecie, która pokornie przyjmuje "ciosy" od losu pozostając wierną swojej miłości i obowiązkowi. "Tessa D'Urberville" jest to także przykład książki, w której czytelnik poznaje ciężkie położenie kobiet niezabezpieczonych prawem zarówno państwowym jak i społecznym. Wielowątkowe dzieło, w którym pisarz idealnie przelewa na papier uczucia, stany wewnętrze bohaterów oraz niesamowite krajobrazy Anglii czy życie codzienne wsi. Zdecydowanie polecam te powieść.

Choć nie w pełni zgadzam się w poglądach z Tomaszem Hardym to muszę przyznać, że idealnie w swojej książce zobrazował jak bezkarni i zdegenerowani potrafią być przedstawiciele burżuazji czy bogatych dorobkiewiczów oraz ile nieszczęść niesie za sobą zniewolenie człowieka przez pewne konwenanse związane z przynależnością do warstwy społecznej. Zestawione jest to z prostotą i...

Bardzo dobra książka jednak da się odczuć,że jest pisana przez rosyjskiego historyka oraz jego negatywny stosunek do samej osoby cesarza..

Bardzo dobra książka jednak da się odczuć,że jest pisana przez rosyjskiego historyka oraz jego negatywny stosunek do samej osoby cesarza..

Uwielbiam nastrój tej powieści oraz przejmujący grozą portret miłości Heatcliff'a i Kate, iście romantyczny. Choć nie jestem zwolenniczką tak "brutalnych" i trzeba przyznać, zbyt okrutnej miłości to dziwnie urzeka mnie i hipnotyzuje ta powieść, szczególnie kiedy czytam ją listopadową porą.

Uwielbiam nastrój tej powieści oraz przejmujący grozą portret miłości Heatcliff'a i Kate, iście romantyczny. Choć nie jestem zwolenniczką tak "brutalnych" i trzeba przyznać, zbyt okrutnej miłości to dziwnie urzeka mnie i hipnotyzuje ta powieść, szczególnie kiedy czytam ją listopadową porą.