Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to książka o himalaizmie nieco inna od tych, które dotychczas czytałam. Na ogół przedstawiona w nich historia była obiektywną (na tyle, na ile to w ogóle możliwe) relacją z wydarzeń na szczycie, opisującą losy różnych członów wyprawy. "Przeżyć..." jest natomiast bardzo osobistą, emocjonalną relacją Revol. Opisuje ona swój zachwyt górami, uczucia, jakie towarzyszą wspinaczce, przeżycia związane z tragedią na szycie i walką o przetrwanie w ekstremalnych warunkach, a także jej relację z Tomkiem - który na zawsze pozostał na Nanga Parbat. Książka jest dość krótka, czyta się ją szybko, jak to się banalnie mówi "jednym tchem".
Mam jednak pewne zastrzeżenia, co do samego wydania. W książce, choć ma niecałe 200 stron, zdarzyło się kilka literówek. Ponadto wiadomości wymieniane przez Revol za pomocą komunikatora raz są tłumaczone, a raz nie. Nie lepiej byłoby pozostawić pisownię oryginalną, a wersję polską zamieścić w przypisie tłumacza? Plusem jest, że w książce znalazły się zdjęcia z wypraw, jednak są one zamieszczone na końcu książki. Podobnie jest z mapą tras na Nanga Parbat, którą odkryłam właściwie po zakończeniu lektury, a której brakowało mi w jej trakcie. Powiedzmy, że to drobiazgi, ale nie trzeba było wiele, żeby dopieścić to wydanie (chociażby okładka jest świetna!).

Jest to książka o himalaizmie nieco inna od tych, które dotychczas czytałam. Na ogół przedstawiona w nich historia była obiektywną (na tyle, na ile to w ogóle możliwe) relacją z wydarzeń na szczycie, opisującą losy różnych członów wyprawy. "Przeżyć..." jest natomiast bardzo osobistą, emocjonalną relacją Revol. Opisuje ona swój zachwyt górami, uczucia, jakie towarzyszą...

Po "Niezgodną" sięgnęłam zaciekawiona jej fenomenem i jednocześnie chcąc się przekonać na ile słuszne jest dość częste porównywanie jej do "Igrzysk Śmierci". Te ostatnie zrobiły na mnie wrażenie oryginalną i przemyślaną historią, interesującymi bohaterami, a także ujęciem tej złożonej opowieści w przystępnym stylu, czyniącym książkę przyjemną w odbiorze.

Ku mojemu rozczarowaniu, niestety żadnej z tych zalet nie posiada powieść Veronici Roth (może wyjąwszy prosty język, którego jednak nie powinno zabraknąć w literaturze młodzieżowej).
„Niezgodna” była dla mnie płytkim opowiadaniem, pełnym obojętnych mi bohaterów, sprawiających wrażenie równie nieprawdziwych, co świat, w którym ich osadzono.

Głównym i zarazem najbardziej oczywistym podobieństwem „Niezgodnej” do „Igrzysk…” jest motyw dystopii. Reszta to pozbawione własnego pomysłu naśladownictwo schematu, noszące jednocześnie znamiona infantylnej podróbki. Być może niektórym książka Veornici Roth przypadnie do gustu jako niewymagająca lektura. Mnie jednak rozczarowała brakiem realizmu i „płaskością”, która raziła w oczy mimo nieudanych prób autorki, aby tchnąć w jej opowieść jakąś głębię.

Po "Niezgodną" sięgnęłam zaciekawiona jej fenomenem i jednocześnie chcąc się przekonać na ile słuszne jest dość częste porównywanie jej do "Igrzysk Śmierci". Te ostatnie zrobiły na mnie wrażenie oryginalną i przemyślaną historią, interesującymi bohaterami, a także ujęciem tej złożonej opowieści w przystępnym stylu, czyniącym książkę przyjemną w odbiorze.

Ku mojemu...