Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ta budzi we mnie wiele sprzecznych uczuć. Jeżeli ktoś oczekuje, że to będzie kolejna niesamowita historia, do której przyzwyczaił nas Peter Wohlleben to odradzam ją stanowczo.

Treść książki nie jest zbytnio porywająca. Wrażenie jakie ciągle mi towarzyszy czytając ją to to, że powstała ona na podstawie wieloletnich przypadkowych obserwacji. Sprawiać to może poczucie, że autor zwyczajnie kłamie i koloryzuje, gdy "wkłada" wszystkie te historie w jeden rok.

Treść przekazana jest również z punktu widzenia typowego rolnika/hodowcy. W książce nie ma głębokich refleksji. W jednym momencie czytamy o jakimś ptaku, który już prawie w Anglii nie występuje przez nadmierne polowania po czym dowiadujemy się, że autor poluje na jakieś zwierzęta (ptaki, lisy, królik). Autor przyznaje się do niszczenia siedlisk różnych zwierząt, które czasami są związane z łąką i jej "uprawą", ale czasami niszcz je bez większego powodu by przedstawić jakiś opis (gniazda mrówek czy kreta).

Książkę polecam osobą przywiązanym do tradycji, które nie ponoszą ciężaru zastanawiania się nad problemami z jakimi dzisiejszy świat się boryka, dla których hodowla zwierząt jest oczywistością i którzy uznają argument z tradycji, na który również autor się powołuje.

Książka ta budzi we mnie wiele sprzecznych uczuć. Jeżeli ktoś oczekuje, że to będzie kolejna niesamowita historia, do której przyzwyczaił nas Peter Wohlleben to odradzam ją stanowczo.

Treść książki nie jest zbytnio porywająca. Wrażenie jakie ciągle mi towarzyszy czytając ją to to, że powstała ona na podstawie wieloletnich przypadkowych obserwacji. Sprawiać to może...

potrzebna do magistra

potrzebna do magistra

Do przeczytania, polecana przez Martę

Do przeczytania, polecana przez Martę