Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Infantylna, nierzeczywista, do bólu przesłodzona. Mam wrażenie, że pisała ją podekscytowana 13-latka, a nie dorosła kobieta.

Infantylna, nierzeczywista, do bólu przesłodzona. Mam wrażenie, że pisała ją podekscytowana 13-latka, a nie dorosła kobieta.

Zmęczyłam tę książkę do końca, choć zajęło mi to prawie 2 miesiące (pierwszych kilka tomów pochłaniałam w 3 dni) i obiecuję sobie zakończyć przygodę z tą sagą na tym tomie. Pani Valko powinna zakończyć historię Marysi i Doroty kilka tomów wcześniej, bo opowieść robi się już męcząca i nudna, a mnogość związków jej bohaterów nasuwa skojarzenia z "Modą na sukces". Zbyt dużo w niej również tła historycznego, co dla mnie daje efekt czytania podręcznika do historii. Cała książka również skupiona jest wyłącznie na jednej bohaterce. Mdło, nudno i bez pomysłu. Proponuję zacząć nową historię, a nie zamęczać czytelnika ciągnącą się jak tasiemiec niekończącą sagą.

Zmęczyłam tę książkę do końca, choć zajęło mi to prawie 2 miesiące (pierwszych kilka tomów pochłaniałam w 3 dni) i obiecuję sobie zakończyć przygodę z tą sagą na tym tomie. Pani Valko powinna zakończyć historię Marysi i Doroty kilka tomów wcześniej, bo opowieść robi się już męcząca i nudna, a mnogość związków jej bohaterów nasuwa skojarzenia z "Modą na sukces". Zbyt dużo w...

Poprzednie tomy sagi pochłonęłam w kilka dni. Z tą częścią męczyłam się ponad miesiąc. Niby akcja ciekawa, ale jak dla mnie autorka zbytnio skupiła się na sprawach politycznych, co zepchnęło głównych bohaterów na drugi plan i spowodowało, że książka stała się nieco nudna, a jej treść podręcznikowa.

Poprzednie tomy sagi pochłonęłam w kilka dni. Z tą częścią męczyłam się ponad miesiąc. Niby akcja ciekawa, ale jak dla mnie autorka zbytnio skupiła się na sprawach politycznych, co zepchnęło głównych bohaterów na drugi plan i spowodowało, że książka stała się nieco nudna, a jej treść podręcznikowa.