Jesteśmy społecznością, która kocha książki

tego nie da się ocenić. nawet nie mam pojęcia, co o tym wszystkim uważam.

tego nie da się ocenić. nawet nie mam pojęcia, co o tym wszystkim uważam.

W porządku. Wciągająca i ciekawa, ale raczej nie jakoś szczególnie wyróżniająca się spośród innych młodzieżówek fantasy. Lekki minus za główną bohaterkę, która co chwilę porzucała ludzi a następnie tego żałowała. I potem znowu to samo. Co do Jina- chyba najciekawsza postać w książce, choć niestety mało rozwinięta, wiemy o nim mało (oby to uległo zmianie). Tak właściwie to nie umiałabym ich scharakteryzować, bo ich działania są niekonsekwentne, zmieniają swój charakter. Warstwa fantasy całkiem fajna; pół-Dżiny przypominały mi Griszów, więc jeśli ktoś czytał Trylogię Grisza lub "Szóstkę wron" i lubi takie wątki, to znajdzie coś dla siebie. Natomiast co do wątku miłosnego... hmm, znowu ciężko mi coś tu powiedzieć. Trochę wystąpił, ale raczej w nienaturalny sposób. Na pewno plus za klimat. Są po prostu książki, które się czuje; ta do nich należy. I jeszcze jeden plus za swego rodzaju "skrzyżowanie" Bliskiego Wschodu i Dzikiego Zachodu :D Mam nadzieję, że kolejne części będą lepsze, bo jak dla mnie na razie jest to miła książka, ale bez wielkiego efektu wow czy dużego wpływu na moje życie :) Podsumowując: raczej warto. Bardzo przyjemna, lekka. Naprawdę miło ją wspominam i nie żałuję w ogóle. Polecam zwłaszcza wielbicielom przygodówek z motywem drogi i ucieczki.

W porządku. Wciągająca i ciekawa, ale raczej nie jakoś szczególnie wyróżniająca się spośród innych młodzieżówek fantasy. Lekki minus za główną bohaterkę, która co chwilę porzucała ludzi a następnie tego żałowała. I potem znowu to samo. Co do Jina- chyba najciekawsza postać w książce, choć niestety mało rozwinięta, wiemy o nim mało (oby to uległo zmianie). Tak właściwie to...

Ode mnie wyższa niż od innych tomów ocena z uwagi na zwrócenie większej uwagi na głównego bohatera i dokładniejsze pokazanie jego przeszłości (a nawet delikatne zahaczenie o przeszłość Yoakego!). W dodatku mam wrażenie, że z tomu na tom coraz ładniej ze strony graficznej.

Ode mnie wyższa niż od innych tomów ocena z uwagi na zwrócenie większej uwagi na głównego bohatera i dokładniejsze pokazanie jego przeszłości (a nawet delikatne zahaczenie o przeszłość Yoakego!). W dodatku mam wrażenie, że z tomu na tom coraz ładniej ze strony graficznej.

Jakoś tak bardziej podobał mi się ten tom od poprzedniego. Uważam, że lepszy od strony graficznej, np. piękne tła.

Jakoś tak bardziej podobał mi się ten tom od poprzedniego. Uważam, że lepszy od strony graficznej, np. piękne tła.

Lepiej od pierwszej, oby trzecia trzymała poziom.

Lepiej od pierwszej, oby trzecia trzymała poziom.

"Kocham go tak bardzo, że to aż boli."...
O właśnie. Myślę, że ten cytat idealnie podsumowuje całą książkę. Natalia uwikłała się w toksyczny związek. Autorka ukazuje całe spektrum objawów, które nie powinny pojawić się w związku. Chorobliwa zazdrość Norberta, przejawy agresji, kontrolowanie dziewczyny... Natalia w pewnym momencie zaczyna zauważać władzę chłopaka,ale mimo to zawsze wybacza "lubemu". Jej głowę zajmują myśli typu "A co jeśli on się dowie?".Żyje w lęku, zaniedbuje przyjaciół, bo Norbertowi oni się nie podobają. Ale przecież jeśli kochać, to albo na maksa, albo w ogóle...
No właśnie, Natalia zakochuje się w niewłaściwym człowieku. Obdarza go miłością, która wybacza wszystko. Ulega mu. Na początku książki,przeczytamy historię o wujku Natalii. Jak się dowiadujemy,jego jedyną winą było to, że dawał się Natalii kochać. Miłość, właśnie miłość, jest dla dziewczyny zgubą. Nawet, kiedy Norbert wygłasza swoje opinie o kobietach, nie widzi w tym nic złego. Nawet, kiedy wyraźnie ją ogranicza. Nawet, kiedy wszyscy wokół zauważają, że coś jest nie tak. Zimnym prysznicem staje się dopiero kulminacyjny wybuch Norberta, który finalnie uświadamia Natalię, że chłopak stosuje wobec niej przemoc.
Podsumowując, książka uświadamia, czym jest przemoc w związku, toksyczna miłość- jak się objawia i jakie niesie skutki. W tym przypadku, na szczęście,nasza bohaterka nie obudziła się za późno. Dla kogo jest ta książka? Przede wszystkim jest to (mądra) młodzieżówka, ale myślę, że starsi czytelnicy znajdą coś dla siebie.

"Kocham go tak bardzo, że to aż boli."...
O właśnie. Myślę, że ten cytat idealnie podsumowuje całą książkę. Natalia uwikłała się w toksyczny związek. Autorka ukazuje całe spektrum objawów, które nie powinny pojawić się w związku. Chorobliwa zazdrość Norberta, przejawy agresji, kontrolowanie dziewczyny... Natalia w pewnym momencie zaczyna zauważać władzę chłopaka,ale mimo...

"Było to niemal tak samo prawdopodobne, jak to, że Ra i Apopis zostaną przyjaciółmi na Facebooku"
Świetna, jak wszystkie książki pana Riordana :)
Jak zwykle pełne humoru, i odrobiny niepewności, wciągające, fantastyczna!
Dzięki niej przekonałam się, że mitologia egipska jest bardzo ciekawa, zainteresowała mnie.

"Było to niemal tak samo prawdopodobne, jak to, że Ra i Apopis zostaną przyjaciółmi na Facebooku"
Świetna, jak wszystkie książki pana Riordana :)
Jak zwykle pełne humoru, i odrobiny niepewności, wciągające, fantastyczna!
Dzięki niej przekonałam się, że mitologia egipska jest bardzo ciekawa, zainteresowała mnie.

Lekka, miła, przyjemna.

Lekka, miła, przyjemna.

Szczerze mówiąc, o wiele bardziej podobała mi się historia z perspektywy Czwórki.

Szczerze mówiąc, o wiele bardziej podobała mi się historia z perspektywy Czwórki.

Świetnie bawiłam się rozwiązując zagadki razem z rodzeństwem Cahillów :)
Chyba jedyne co mi się nie podobało, to niektóre przesadzone sytuacje, przesadzone zachowania niektórych bohaterów. To trochę mnie irytowało, ale to nie odebrało mi radości z tej książki. Lekka, szybko się ją czyta ;)
Tak jak w innych książkach Riordana, akcji jest dużo, co chwilę się coś dzieje.

Świetnie bawiłam się rozwiązując zagadki razem z rodzeństwem Cahillów :)
Chyba jedyne co mi się nie podobało, to niektóre przesadzone sytuacje, przesadzone zachowania niektórych bohaterów. To trochę mnie irytowało, ale to nie odebrało mi radości z tej książki. Lekka, szybko się ją czyta ;)
Tak jak w innych książkach Riordana, akcji jest dużo, co chwilę się coś dzieje.

Smutne.
Smutna była ta jednolitość, jednakowość... "Idealny" świat.
Według mnie, najbardziej wzruszającym momentem była wędrówka z Gabrielem.
Najbardziej przygnębiającym- zwalnianie.
Bardzo podobało mi się, że co chwilę o świecie Jonasza czegoś się dowiadywałam. Brak muzyki. Uczuć. Kolorów. Śniegu.
Jestem ciekawa kolejnych części, które mam zamiar przeczytać.
[tak, nie mam talentu do wypowiadania się o książce ;)]

Smutne.
Smutna była ta jednolitość, jednakowość... "Idealny" świat.
Według mnie, najbardziej wzruszającym momentem była wędrówka z Gabrielem.
Najbardziej przygnębiającym- zwalnianie.
Bardzo podobało mi się, że co chwilę o świecie Jonasza czegoś się dowiadywałam. Brak muzyki. Uczuć. Kolorów. Śniegu.
Jestem ciekawa kolejnych części, które mam zamiar przeczytać.
[tak, nie...

Przyjemnie i szybko czyta się tę książkę. Kibicowałam Mii, żeby została.

Przyjemnie i szybko czyta się tę książkę. Kibicowałam Mii, żeby została.