Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawa powieść o pewnych aspektach człowieczeństwa. Również o współistnieniu dobra i zła oraz ich nierozłączalności. Wiem, że to wszystko truizmy, można powtarzać wyświechtane banały tego i innego typu. Jednak powieść aż taka banalna nie jest. Jeśli ktoś jest skłonny przebić się przez oryginalny (pasujący idealnie do sytuacji i przedstawionych postaci) slang, brutalność, a zarazem zauważyć, że wbrew pozorom to nie jest książka gloryfikująca i zachęcająca do przemocy - to nie ma mowy o jakimkolwiek zatruwaniu siebie i swego umysłu czymś nieodpowiednim. Jakaś szansa jest na błędną interpretację, język też nie dla wrażliwych, więc dla nastolatków nie polecam. W sumie nawet zakazywałbym, bo rzeczywiście trzeba dojrzeć do tego typu książek. Będąc zbyt młodym, a na dodatek posiadając bystrość i inteligencję na poziomie drastycznie mniejszym od chociażby średniej - może narobić szkód i nie dziwie się, że (szczególnie bardzo spłycona ekranizacja) mogła hodować swego czasu wariatów, którzy nie do końca zrozumieli o czym to jest.

Tak swoją drogą zachwycił mnie slang :). Czytałem wersje polsko - rosyjską.

Bardzo ciekawa powieść o pewnych aspektach człowieczeństwa. Również o współistnieniu dobra i zła oraz ich nierozłączalności. Wiem, że to wszystko truizmy, można powtarzać wyświechtane banały tego i innego typu. Jednak powieść aż taka banalna nie jest. Jeśli ktoś jest skłonny przebić się przez oryginalny (pasujący idealnie do sytuacji i przedstawionych postaci) slang,...

Szczerze mówiąc, to w swojej treści nie zawiera raczej nic szczególnie odkrywczego i nieznanego. Nawet dla osób, które niezbyt interesują się tematem. Z drugiej strony fajna pozycja dla osób, które ciekawi po części świat trochę jakby postapokaliptyczny, żyjący swoim własnym, leniwym życiem.

Szczerze mówiąc, to w swojej treści nie zawiera raczej nic szczególnie odkrywczego i nieznanego. Nawet dla osób, które niezbyt interesują się tematem. Z drugiej strony fajna pozycja dla osób, które ciekawi po części świat trochę jakby postapokaliptyczny, żyjący swoim własnym, leniwym życiem.

Mimo że nie przepadam za elementami fantasy czy mistycyzmu to warto było. Chociażby dla świetnie wykreowanych postaci. Poza tym dialogi Wolanda i jego świty są mistrzowskie chociażby pod względem niebanalnego poczucia humoru :).

"– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...)
– Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus."

Dobre jest to, że trudno jednoznacznie w jakiś określony sposób interpretować "Mistrza i Małgorzatę" - M. Bułhakowa. Wiele pomiędzy wierszami zostaje do przemyślenia. Jednocześnie całość nie jest na tyle zagmatwana i skomplikowana, by wzbudzać irytację i sprawiać, że lektura byłaby bardzo trudna w odbiorze.

Pewnie kiedyś przeczytam drugi raz i zacznę rozmyślać nad innymi aspektami niż te, które teraz zwróciły moją uwagę :).

Mimo że nie przepadam za elementami fantasy czy mistycyzmu to warto było. Chociażby dla świetnie wykreowanych postaci. Poza tym dialogi Wolanda i jego świty są mistrzowskie chociażby pod względem niebanalnego poczucia humoru :).

"– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...)
– Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty...