Jesteśmy społecznością, która kocha książki

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To cz...

(...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

(...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

Kto czyta książki, żyje podwójnie.

Kto czyta książki, żyje podwójnie.

Nie żałuj umarłych, Harry, żałuj żywych, a przede wszystkim tych, którzy żyją bez miłości.

Nie żałuj umarłych, Harry, żałuj żywych, a przede wszystkim tych, którzy żyją bez miłości.

Najbardziej odczujesz brak jakiejś osoby, kiedy będziesz siedział obok niej i będziesz wiedział, że ona nigdy nie będzie twoja.

Najbardziej odczujesz brak jakiejś osoby, kiedy będziesz siedział obok niej i będziesz wiedział, że ona nigdy nie będzie twoja.

Trzeba coś kochać, żeby to znienawidzić.

Trzeba coś kochać, żeby to znienawidzić.

Bo i tak nie mielibyśmy ochoty wrócić kiedykolwiek na górę.

Bo i tak nie mielibyśmy ochoty wrócić kiedykolwiek na górę.

Miałam chłopaka, który robił coś, czego nie zrobiłby żaden inny narkoman: który dzielił się ze mną paczuszką heroiny. Który zarabiał dla mnie pieniądze wykonując najbardziej syfiastą pracę, jaka istnieje. Musiał obsłużyć co dzień jednego czy dwóch klientów więcej, żebym miała swój przydział. Wszystko było u nas na odwrót. Chłopak szedł na ulice dla swojej dziewczyny. Możliwe, że byliśmy jedyną parą na świecie, w której tak się działo.

Miałam chłopaka, który robił coś, czego nie zrobiłby żaden inny narkoman: który dzielił się ze mną paczuszką heroiny. Który zarabiał dla mni...

Żyć, żeby moc sobie coś kupić - to były przestarzałe ideały naszych rodziców.

Żyć, żeby moc sobie coś kupić - to były przestarzałe ideały naszych rodziców.