Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Antarktyda, zima 1982...
Spokój amerykańskiej stacji badawczej zakłóca niespodziewany wypadek, od którego rozpoczyna się seria przerażających zdarzeń. Wkrótce okazuje się, że wśród jej załogi ukrywa się COŚ. Coś z innego świata...
Nowelizacja, legendarnego już dzisiaj, dzieła Johna Carpentera z genialną muzyka Ennio Morriocne zaskakująco świetnie oddaje klimat i atmosferę filmu. Klaustrofobiczne, wąskie korytarze placówki badawczej, rosnące poczucie osaczenia i zagrożenia, paranoja i brak wzajemnego zaufania - kto jest kim... lub CZYM. No i samo TO. Kształt bez kształtu, którego każdą częścią kieruje instynkt przetrwania za wszelką cenę...
Powieść zawiera kilka scen, jakie nie ukazały się w jej filmowym pierwowzorze, a które z chęcią bym w nim zobaczył. Inne odbiegają nieco od tego, co mogliśmy obejrzeć na ekranie, ale nie stanowi to jakiejś wady. Generalnie jest to zaskakująco udana nowelizacja.
W zasadzie jedynym, do czego mogę się przyczepić jest - momentami - zbyt chaotyczna narracja oraz irytujący, błędny układ tekstu (np. brak odstępów tam, gdzie powinny być) na stronach, mocno dezorientujący czytelnika. Co w połączeniu z tą pierwszą sprawia, że niektóre fragmenty trzeba czytać po dwa razy. Ostatecznie 8/10.

Antarktyda, zima 1982...
Spokój amerykańskiej stacji badawczej zakłóca niespodziewany wypadek, od którego rozpoczyna się seria przerażających zdarzeń. Wkrótce okazuje się, że wśród jej załogi ukrywa się COŚ. Coś z innego świata...
Nowelizacja, legendarnego już dzisiaj, dzieła Johna Carpentera z genialną muzyka Ennio Morriocne zaskakująco świetnie oddaje klimat i atmosferę...