Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla mnie bomba. Świetna powieść, szkoda że taka krótka. Szybko się ją czyta, wartka akcja, nie sposób się nudzić. Atmosfera trochę zbyt patetyczna momentami, ale miało to swój urok. Najbardziej podobała mi się postać Majora Staszewskiego, niedocenianego, odrzuconego przez wszystkich bohatera. Po lekturze książki Henela zacząłem trochę szperać w temacie. Faktycznie, nie wszystko jest takie fantastyczne jak się wydaje. Hindusi rzeczywiście byli w tej Kęszycy. Hitlerowcy rzeczywiście poszukiwali śladów "nadczłowieka" w Indiach. Rzeczywiście mogli mieć już prototyp bomby atomowej, i poszukiwali nowych, tajemniczych broni. Ode mnie 10 gwiazdek panie Henel. Więcej takich powieści, a i jakaś godna ekranizacja by się przydała. Tylko żeby Polacy jej znowu nie sknocili jak to mają we zwyczaju ;)

Dla mnie bomba. Świetna powieść, szkoda że taka krótka. Szybko się ją czyta, wartka akcja, nie sposób się nudzić. Atmosfera trochę zbyt patetyczna momentami, ale miało to swój urok. Najbardziej podobała mi się postać Majora Staszewskiego, niedocenianego, odrzuconego przez wszystkich bohatera. Po lekturze książki Henela zacząłem trochę szperać w temacie. Faktycznie, nie...

No i cóż tu napisać na temat powieści Pana Łukasza Henela... Są książki "mainstrimowe" która czyta się po prostu dlatego, że inni czytają. Czasami jednak warto sięgnąć do tych mniej znanych autorów, zapuścić się nieco dalej niż pierwszy regał w Empiku :) I tutaj niespodzianka. Pozytywna. Powieść Henela podobała mi się bardzo. Owszem, znalazłoby się kilka drobnych potknięć. Ale paradoksalnie, w moim uczuciu dodawały one książce jeszcze więcej "klimatu". Tekst może nie był idealnie dopieszczony. Po prostu siada facet przy maszynie i zapisuje swoją opowieść, tak jak widzi świat.
Co mi się w tej książce najbardziej podobało? Klimat. Subtelna groza, nawiedzony pałac, dużo zagadek. Otwarte zakończenie. Bardzo zaskakująca interpretacja pewnego głośnego wydarzenia na wyspie Utoja. Fantastyczna, ale dająca do myślenia. No i sama atmosfera zagrożenia. Wczułem się w tego bohatera. Razem z nim barykadowałem drzwi i kupowałem tego "czarnoprochowca". Nie nudziłem się ani przez chwilę podczas lektury. Polecam tę książkę z czystym sumieniem :)

No i cóż tu napisać na temat powieści Pana Łukasza Henela... Są książki "mainstrimowe" która czyta się po prostu dlatego, że inni czytają. Czasami jednak warto sięgnąć do tych mniej znanych autorów, zapuścić się nieco dalej niż pierwszy regał w Empiku :) I tutaj niespodzianka. Pozytywna. Powieść Henela podobała mi się bardzo. Owszem, znalazłoby się kilka drobnych potknięć....