Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kontynuacja przygód Ezia, mistrza renesansowych asasynów. Znów mamy (niestety) do czynienia z kalką tego czego możemy doświadczyć podczas gry, fabuła, prócz trochę szerzej rozpisanej końcowej fazy, to "słowo w słowo" powielenie historii z gry. Dla mnie do duży minus, gdyż jako fan serii gier, znam historię w nich zawarte na pamięć.
Również dla kogoś kto nie grał (oczywiście pomijając to że jest to kontynuacja "Renesansu" tegoż samego autora a kolejność czytania ma tu znaczenie) lektura może okazać się niesatysfakcjonująca. Warsztat Bowdena bowiem na kolana nie powala, postaci są płytkie jak kałuża, wszystko jest czarno-białe. Mimo wszystko książka lepsza niż poprzedniczka, jeśli ktoś już pierwszą część cyklu ma za sobą i mu się podobało, na "Bractwie" się nie zawiedzie.

Kontynuacja przygód Ezia, mistrza renesansowych asasynów. Znów mamy (niestety) do czynienia z kalką tego czego możemy doświadczyć podczas gry, fabuła, prócz trochę szerzej rozpisanej końcowej fazy, to "słowo w słowo" powielenie historii z gry. Dla mnie do duży minus, gdyż jako fan serii gier, znam historię w nich zawarte na pamięć.
Również dla kogoś kto nie grał (oczywiście...

Pierwsza część sagi autorstwa Olivera Bowdena... no właśnie czy na pewno? Oczywiście Bowden jest autorem tegoż utworu, ale treść to wierna kalka tego co mamy w grze. Szalenie wręcz wierna. ZA wierna.
Mamy tu do czynienia z powtórzeniem niemal każdego wątku z gry, opisanego identycznie jak w grze, często nawet mamy tu te same bądź łudząco podobne dialogi do tych z gry (sic!).
Dla fana serii gier Resensans może okazać się dość nużący. A dla tych którzy w grę nie grali? Cóż, ciężko powiedzieć. Książka napisana jest prostym językiem, dużo w niej akcji, ale język nie przykuwa, nie powala, brak autorowi polotu.
Zabieram się za drugą część, która, obawiam się, jest wierną kalką kontynuacji przygód Ezia z growego pierwowzoru...

Pierwsza część sagi autorstwa Olivera Bowdena... no właśnie czy na pewno? Oczywiście Bowden jest autorem tegoż utworu, ale treść to wierna kalka tego co mamy w grze. Szalenie wręcz wierna. ZA wierna.
Mamy tu do czynienia z powtórzeniem niemal każdego wątku z gry, opisanego identycznie jak w grze, często nawet mamy tu te same bądź łudząco podobne dialogi do tych z gry...