Cytaty
Zabij mnie. Jeśli kiedykolwiek byłeś moim przyjacielem, zabij mnie.
Minho popatrzył na Thomasa z poważnym wyrazem twarzy. -Jeśli się nie zobaczymy po drugiej stronie - obwieścił teatralnym głosem - pamiętaj, że cię kocham. - Chichocząc, gdy Thomas przewrócił oczami, przeszedł przez drzwi, a te się zamknęły.
Czasem liczy się tylko przewaga liczebna.
Co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr, nie?
Na żywo Anubis okazał się jeszcze bardziej zabójczo przystojny, jeśli to możliwe. [nie, Carter, nie załapałam żartu, ale dziękuję. Zabójczo przystojny bóg umarłych. Tak powalający śmieszne. Mogę mówić dalej?].
Przecież jeśli ktoś czegoś zabrania, to najlepszy znak, że właśnie to należy zrobić.
-Ty... my... robimy to, co słuszne. -Nie wydaje mi się, żeby istniało to, co słuszne i niesłuszne - powiedział Thomas, słysząc odrętwienie we własnym głosie. Desperacko pragnął snu. -Tylko straszne i nie-aż-tak-straszne.
-Wylaksuj - odezwał się za jego plecami Newt. -Nikt nie przyjedzie, żeby cię, purwa przykryć kołderką przed snem.
Żyję śmiercią. |Anubis|.
-Hm, sokół nie poleci. (...) -Och, oczywiście, że poleci, panie władzo. Przecież jest ptakiem!
-Spoko - odparł Thomas, czując się odważniejszy z każdą minutą. -Wylaksuj, staruszku, Wyglądasz, jakbyś był trzy kroki od zawału serca.
Sprzeczne opowieści mogą być w równym stopniu prawdziwe.
Mama zawsze jej powtarzała, że "uciekanie w książki jest cudowne".
Nazywam się Carter Kane. Mam czterenaście lat, a moim domem jest walizka.